Жалгыз ак куу көрдүм өзөн четинде,
Жалгызсырап суз өткөөлдүн бетинде.
Күз келгенде бөтөн куштар топтолду,
Үйүрү менен жылуу жакка кетүүгө.
Кайырма:
Аянычтуу аппак куунун калганы,
Айсыз түндө азап күүсүн чалганы.
Дүнүйөдө жалгыз калмай экен го,
Ак куулардын арманы.
Кыш келгенче кайра учуп кетерде,
Жабыркабай өз тобуна жетерде.
Ким ойлоптур сулуулардын өмүрдөн,
Жалгыз өтөр деп.
Кайырма:
Единственные белые выключатели на краю,
Одинокий на поверхности перехода.
Осенью были накапливаются другие птицы,
Оставить теплое поле со стадом.
Ценить:
Остальная часть жалкого белого,
Сот пострадал от годовой ночи.
Мир остался один в мире,
Мечта белого.
Когда зима возвращается,
Неспособность идти в свою собственную группу.
Кто жизнь красивых,
Быть переданным в одиночку.
Ценить:
