Текст песни Абай Кунанбаев - Слова Назидания 30

Қырқын мінсе қыр артылмайтұғын осы бір «қырт мақтан» деген бір мақтан бар, сол неге керек, неге жарайды? Ол ар, есті білмейді, намысты білмейді, кең толғау, үлкен ой жоқ, не балуандығы жоқ, не батырлығы жоқ, не адамдығы жоқ, не ақылдылығы, арлылығы жоқ. Мойынын бұрып қойып: «Өй, тәңірі-ай, қойшы әрі, кімнен кім артық дейсің, кімнің басы кімнің қанжығасында жүр, ол менің қазаныма ас салып беріп жүр ме, мен онан сауын сауып отырмын ба?» - деп бұлғақтап, немесе: «аяғаным жаным ба? Өй, енесін ұрайын, өліп кетпей неге керек? Азар болса атылып, я осы үшін айдалып кетсем де көнгенім-ақ! Әйтеуір бір өлім бар ма?» - деп қалшылдайтұғын кісі көп қой.
Өздерің көріп жүрсіңдер, осы айтқан сөз бойына лайық қазақ көрдіңдер ме? Өлімге шыдайтұғын қазақ көргенім жоқ, өлімге шыдамаймын деген де қазақ көргенім жоқ, кеңірдегін ғана көрсетеді-ау: «қиылып қана қалайын» деп. Егер осы сөз бойына лайық кісі көрінсе, ақылы жоқ болса да, қайратыменен-ақ кісі айдындыратұғын адам болғаны ғой! Егер шын айғайды көргенде, кірер жерін таба алмайтұғын дарақы, жұртты осы сөзімен айдындырамын, «мына кәпірден кісі шошитұғын екен» дегізіп айдындырайын деп айтып отырған құр домбытпасы болып, босқа қоқиып отырса, соны не дейміз? Ай, құдай-ай! Жанға мырзалық қылатұғын, ердің жадағайда-ақ сертке тұрғыштығы, малға мырзалығы, дүниені бір тиын есеп көрмейтұғын жомарттығы - әртүрлі белгісі бойынша тұрмас па еді? «Ұялмас бетке талмас жақ береді» деп, көп былжыраған арсыз, ұятсыздың бірі дағы.
1895

Нарушение гордится тем, что гордится этим, почему гордится этим «гордым», почему? Он не знает своего разума, он не знает чести, нет большой мысли, никакой большой мысли, нет детства, ни людей, ни людей, ни разума. Он повернул шею: «Иегова - это луна, пастух, и кто будет к тому, кому голова будет в чьи головы в моем котле, и я дою здоров?» Имея или: «Я умираю? Библия, иначе, зачем вам победить его мать? Я привык стрелять, если меня уволили или накачали для этого. У кого -нибудь есть одна смерть? " Он много опекуна.
Видите ли, вы видите, что они заслуживают сказать? Я не знал смерти, я не знаю, что я не терплю смерть, он показывает только свой разум: «Я буду отрублен». Если человек, заслуживающий того, что слово казалось платой, он стал человеком с человеком из своей силы! Когда вы увидите истинный плач, я постараюсь найти вход в это слово, слово « - это крутящаяся шезлога», и что свободно тратить и тратить его впустую? Луна, бог-месяц! Разве это не было бы щедрым в память о душе, мужской мужской и щедрости мирового мира, и копейки мира не были бы в разных знаках? «Придает разнообразную сторону застенчивому лицу», намного глубже, было много стыда.
1895