Як толькі ты з усёй пяшчотай
У сэрца мне зірнеш наўпрост,
Душа прагоніць сваю самоту,
Каб не забыць ніколі пра мілосць.
Святло сустрэч і боль растанняў
Я падзялю з табой заўжды.
Ў руцэ рука, ў душы каханне
І доўгі шлях праз дні і гарады.
Мы марных слоў казаць не хочам,
Усё без іх вядома нам.
Да сэрца праўду даносяць вочы,
І мы удзячны сэрцу і вачам.
Yak tolkі you h usёy pyashchotay
We of the Heart I zіrnesh naўprost ,
Soul pragonіts pile Samoth ,
Kab not zabyts nіkolі great mіlosts .
Swiatlo sustrech i pain rastannyaў
I padzyalyu s taboy zaўzhdy .
¡The rutse hand ¢ souls of Kahane
² doўgі Way Praz dnі i garad .
We Marne sloў kazats not hocham ,
Truncated without ix vyadoma us.
Yes of the Heart praўdu danosyats vochy ,
² we udzyachny of the Heart i vacam .
