Текст песни Артур Месчян - Орер

Կավի նման ափերի մեջ ինձ ճմռում է բեմը այս հսկա
Ձայնը կախվեց առաստաղից, արձագանքի համար այլևս սիրտ չկա
Եվ վարագույրը ապակյա դանդաղ իջավ, սեղմվեց բեմի եզրին
Եվ երգը, գոլորշու նման, հպվեց նրան, դարձավ կաթիլ

Օրերը լուռ, օրերը ծուռ, օրերը լերկ, օրերը անիմաստ
Օրերը նեղ, օրերը խենթ, օրեր անշարժ, կամ էլ վազքից հոգնած
Օրեր հարբած, օրեր տարված, օրեր կարոտ, օրեր օտարացած
Օրեր լարված աղեղի պես, օրեր աղոթք, կամ անեծքի տրված

Հազար հազար դեմքերի մեջ տեսնում եմ քո աչքերը ես միայն
Ինչու է բեմը լուսավոր, իսկ դահլիճի շարքերը աննշմար
Մի տող, մի տուն, մի երգ` ոչինչ սիրո մասին երբեք ես չեմ գրել,
Որովհետև խենթի նման իրականում եմ միշտ սիրել

Իբրև երազ, իբրև կարոտ, իբրև հրաշք, կապույտ երկինք
Դու մարդկային ոգու տաղան

In the palm of my hand, like a clay, this giant is staring at me
The voice hung from the ceiling, there is no other heart to react
And the curtain fell slowly on the glass, pressed against the edge of the stage
And the song, like steam, touched him, became a drop

The days are silent, the days are crooked, the days are naked, the days are meaningless
The days are narrow, the days are crazy, the days are immobile, or you are tired of running
Drunk for days, taken for days, longing for days, days alienated
Days like a strained bow, days of prayer, or a curse

I see only your eyes in the thousands of faces
Why is the stage bright and the hall rows insignificant?
One line, one house, one song, I never wrote anything about love,
Because, like crazy, I've always loved it

As a dream, as a longing, as a miracle, a blue sky
You are the song of the human spirit