Ձայն մը հնչեց Էրզրումի հայոց լեռներեն,
Թունդ-թունդ ելան հայի սրտեր զենքի շաչյունեն:
Հայ գյուղացին դարուց ի վեր սուր զենք չը տեսած,
Դաշտը թողուց, սուր, հրացան բահի տեղն առավ:
Քնքուշ կյանքը ծանր է թվում հայ օրիրոդին,
Զենքը ձեռքին հորդորում է հայոց քաջերին:
Հայ տիկինը ստիպում է ամուսնուն գնալ...
Պատերազմի դաշտի վրա վերք տալ` ստանալ:
Հայ ծերուկը ցուպը ձեռին լալով տենչում է,
Հայրենիքի ազատություն տեսնել ու մեռնել:
Լսեց թուրքը ու սառեցավ արյունը վատին,
Չէր երազել հային տեսնել նա այդ վիճակին:
Ցնծա', Մա'յր մեր, ո՜վ Հայաստան, որդիքդ միացան,
Ութ դարերու սուգ ու թախիծ քեզնից վերացան:
Ուսումն ու լույս ազատության արդ քեզ են ընկեր,
Սուր, հրացան` եռանդ ռազմի... պաշտպան անվեհեր:
Urakhatsav Mayr Hayastan, elav kangnetsav,
Hin dareru sug, tarrapanq mi qich meghmatsav:
Голос пришел из армянских гор Эрзурум,
Сердца армян расплакались.
Армянский сельский житель не видел острого оружия в течение столетия,
Он покинул поле и занял место острой лопатки.
Нежная жизнь кажется тяжелой армянской девушке,
Оружие в его руке убеждает отважных армян.
Армянка заставляет мужа идти ...
Ранить на поле боя - получить.
Старый армянин плачет с тростью в руке,
Чтобы увидеть свободу родины и умереть.
Турок услышал и кровь сильно замерзла,
Он не мечтал увидеть армянина в таком состоянии.
Радуйся, Матерь наша, Армения, твои сыновья присоединились,
Восемь веков скорби и печали ушли от тебя.
Образование и свет свободы теперь твои друзья,
Меч, винтовка, энергия войны ... храбрый защитник.
Урахатсав Майр Айастан, Елав Кангнецав,
Hin dareru sug, tarrapanq mi qich meghmatsav:
