Божа мой, гэта Ты, гэта Ты!
Я Цябе па жыцці сустракаю,
Калі кветкі збіраю ў цішы
І ў дарозе кагосьці вітаю.
Як цудоўна стварэне Тваё,
Мне усюды Твой чуецца голас,
З ветрам лісця гудзе і пяе,
Сэрца шэпча, як спеючы колас.
Гэты горы пакрытыя мхом,
Гэты рэкі, што поўняцца пенай,
Гэты бераг, з гарачым пяском,
Гэта сонца, з зорачнай зменай.
Я паўсюды бачу Твой след
І Твой подпіс, з вялікім размахам
На далоні трымаеш сусвет,
Каб жыццё не спынілася крахам.
Падарунак даеш нам – дзяцей,
Каб для іх маглі мы стаміцца.
І таму я хачу ўсё мацней
Да Цябе, о мой Божа, маліцца.
Навучыў Ты мяне так спяваць
Што і смутным дадам весялосці
І хачу я, мой Бог, танцаваць
Для цябе, толькі не для кагосьці.
Як цудоўна ўсё, што Тваё
Ты не думаў, як я разлічуся
За дарма проста так дорыш мне
Ўсё добрае, чым ганаруся!
My God, it's you, it's you!
I meet thee in life,
If the flowers gather in silence
And on the road who welcome.
As well cos yours,
I always hear your voice,
With the wind leaves hums and sings,
Heart murmurs as Ripening ear.
This mountains are covered with moss,
This river, full of foam,
This beach, hot sand,
It's the sun, with the star change.
I see everywhere Your Footprint
And your signature on a large scale
On the palm holding the universe,
For life does not stop the collapse.
Gift giving us - children,
To them we were tired.
And so I want more and more
Unto thee, O my God, to pray.
You taught me to sing
What is unclear, and add fun
And I want, my God, to dance
For you, not for someone else.
As well all that thy
You do not think I will pay off
For vain just give me
All good than proud!
