«Калыханка» (сл. А, Вольскага)
Змрок ляжыць навокал,
Як гушчар лясны.
Да сцямнелых вокнаў
Падыходзяць сны.
Спаць усім належыць
На зыходзе дня.
Недзе ў Белавежы
Дрэмле зубраня.
Між ялін кашлатых
У сваім дупле
Спяць ваверчаняты
У цішы, у цяпле.
I крыклівай сойцы,
Што ў гняздзечку спіць,
Аж да ўсходу сонца
Дзетак не будзіць.
Спяць у лузе краскі, —
Ты чаму не спіш?
Можа, сёння ў казку
Ў сне ты паляціш...
«Колыбельная» (SL. A, Volski)
Мрак лежит вокруг,
Как заряда леса.
К темным окнам
Подходят мечты.
Сон все принадлежит
В конце дня.
Где-то в Биаловиезе
Зубрантьева.
Между Yalin Carts
В его заднице
Сон Вавичани
В тишине, тепло.
Я плачу семена,
Что в гнезде спит,
До восхода солнца
Дети не просыпаются.
Спать на лугу краски -
Ты почему не спать?
Может быть, сегодня в сказке
Во сне ты летаешь ...
