Неспакойны век наш стаў
Мала часу, многа спраў
Усюды гоман, шум машын
Мы спяшаемся, бяжым
Усё бяжым
А душа ірвецца ўдаль
Дзе рака нібы крышталь
Дзе спакой і цішыня
Дзе адпачываю я
Там, дзя вёсачка мая
Босымі нагамі па расе
Па студзёнай расе прабягуся
Ранішняя сонца прамяні
Толькі толькі ўзышлі
Босымі нагамі па расе
Я студзёнай расы не баюся
Чэрпаю я сілы, велічныя сілы
З маці-зямлі
А ў хаце чую я
Ціхі ў печы трэскатня агня
І мурлыканне ката
Спевы птушак ля вакна
Ля вакна
Да спадобы мне ўсё
Пах духмяных пірагоў
Абрусы і рушнікі і ў полі васількі
Вузка сцежка да ракі
Restless our age has become
A little time, a lot of things
Everywhere noise, machinery noise
We are in a hurry, running
all run
And the soul is torn away
Where the river like a crystal
Where peace and quiet
Where I rest
There, de village in May
Bare feet in the dew
On frosty dew mileage
Morning sun
As soon as they went up
Bare feet in the dew
I'm not afraid of frosty race
I scooped forces majestic power
From Mother Earth
And in the house I hear
Quiet in the furnace fire treskatnya
And purring cat
Birdsong window
by the window
The taste me
The smell of fragrant pies
Tablecloths and towels in the field of cornflowers
Narrow Path to the river
