Жыў сабе добра,
Даволі няблага,
Не катаваў котак,
Не лаяўся матам.
З суседзямі ў згодзе,
На працы ўдарнік.
Але неяк раптам
Схапіў я прыпадак:
Знайшоў цуда-грыб,
Ён паведаў мне шмат.
Звузіў зрэнкі свядомасці,
Гэта не жарт.
Прымусіў мяне
Да сябе датыкнуцца.
І ў роце маім
Раптам дзірка прачнулася.
Званітаваў тым, чаго не еў -
Сумленнем, свядомасцю, каханнем, надзеяй!
Свядомасцю, сумленнем, каханнем, надзеяй!
Княства грыбоў, мы змяняем розум!
Не глядзі ў вочы, там асабістая пустэльня!
Без пяску і без вады, без аніякага сэнсу!
Княства грыбоў - там не тое, што зараз,
Праз нішто ў нікуды сон хаваецца ў хмарах
Новай свядомасці зніжчалавека тваёй будучыні!
Дзіўныя думкі, у носе салодка,
Чабрэц у гарэлцы, з нябожчыкам-блізняткам
У люстры разбітым мне не самотна!
Лепшае, што адбылося са мной - гэта
Адсутнасць у мазгах гемарою!
Я званітаваў тым, чаго не еў!
Сумленнем, свядомасцю, каханнем, надзеяй...
Я жил хорошо,
Довольно манекен,
Не замученные кошки,
Не ругал коврик.
С соседями в согласии,
На работе барабанщика.
Но как-то неожиданно
Я схватил захват:
Найдено Miraba гриб,
Он много сказал мне.
Суженные зрачки сознания,
Это не шутка.
Сделали меня
К себе, чтобы позвонить.
И во рту
Внезапно дыра проснулась.
Обитает тем, кто не ел -
Совесть, сознание, любовь, надежда!
Сознание, совесть, любовь, надежда!
Княжество грибов, мы меняем разум!
Не смотри в глаза, есть личная пустыня!
Без песка и без воды, без каких-либо смысла!
Княжество грибов - нет этого сейчас,
Через ничего в куда угодно спать прячется в облаках
Новое сознание твоего дазыхлаовека!
Странные мысли в носу сладко,
Шабиты в водке, с мертвым обеспечением
В люстре сломана я не одинок!
Лучше всего случилось со мной - это
Отсутствие в мозге геморрой!
Я нарисовал, что не ел!
Совесть, сознание, любовь, надежда ...
