Топырағыңнан айналдым туған далам
Сенде оқып сенде өскен ақын балаң
Саған арнап бір өлең жаза алмасам
Ақынмын деп халқыма қалай айтам
Шүметтен ағып тұрған сарқырамаң
Көрші ауылдың адамдарын қызықтырған
Саған келіп көкке шығар жер іздейді
Өз жерінен ондай жер табалмаған
Күркіреп күркіреуден басталатын
Ауылым Талапты деп жар саламын
Балалық шағым менің сенде өтті
Сенде өткен сол кезді сағынамын
Көксуым талайының шөлін басқан
Өзен жоқ бір мен үшін сенен асқан
Аралыңды талай мәрте араладым
Тамашалап көркіне тоя алмастан
Құласамда жері жұмсақ жылатпаған
Сенде өткен әрбір күнім қымбат маған
Көксуымның жағасында талай мәрте
Табиғатыңа үнсіздікпен сыр ақтарғам
Таныймын үлкен-кіші кәрісінде
Сәлем айтам ауылдағы бар кісіге
Достарымнан шет жағасын естіп қалдым
Ауылым күннен күнге көркейуде
Бақыт қонсын ауылымның әр үйіне
Кудайберген Кайрат
Я родился до вашей почвы
Вы выросли на вас, детка
Если я не могу написать одно стихотворение для вас
Как я говорю, что мои люди будут поэтом
Не оставляйте носик, текущая вода
Привлек людей соседней деревни
Ищу место, чтобы прийти к вам
Не найден в собственной земле
Начиная с грозы
Я расскажу деревню деревни
Мое детство было моим ты
Я скучаю в то же время, когда вы длится
Тщательно нажал пустыню Коксу
Ни одна река то же самое для меня для меня
Я посетил твой остров впереди много раз
Смотреть вид на часы
Земля не мягко плакала
Каждый день вы когда-либо были дорогими для меня
Много раз на берегу Коксу
В тишине в тишине в природе
В старше молодой корейский
Привет к мужчине с деревней
Я слышал о моих друзьях наружу
Деревня в день дня
Счастье каждому дому резидента
Кудафиберген Кайрат
