Мы рушым на захад, мы крочым на ўсход,
Куды загадаюць нам.
Халодным паглядам сталёвых вачэй
У твары глядзіць вайна.
Ззаду вагонь, уперадзе дым,
Абвугленая вясна.
Мы крочым няспынна, напрамак адзін.
Напрамак адзін - вайна!
Пануе над выпаленай зямлёй,
Цісьнецца ў думкі і сны.
Халодны бязьлітасны механізм,
Тупая машына вайны.
Яна падначальвае нас сабе,
Душы нішчыць яна.
Наш боль, наша роспач, наш жах - няўзнак:
Тут гаспадарыць вайна!
Паслухай, брат,
Мне б азірнуцца, убачыць знаёмыя вочы...
Я ведаю, брат,
Нам не вярнуцца з гэтае ночы!
Мне мая зброя рукі пячэ,
Я б кінуў яе і пракляў,
Але ў жаўнера на кожнай вайне
Ёсьць абавязак страляць.
Ёсьць абавязак страляць у людзей,
І гэты закон не зьмяніць.
І ёсьць у нас права, права на сьмерць
У сьнезе, гразі ці ў вагні.
Паслухай, брат,
Мне б азірнуцца, убачыць знаёмыя вочы...
Я ведаю, брат,
Нам не вярнуцца з гэтае ночы!
We're heading west, we're heading east,
Where we are ordered.
A cold look of steel eyes
War is on his face.
Fire behind, smoke ahead,
Charred spring.
We walk incessantly, direction one.
One direction is war!
Reigns over the scorched earth,
Pressed into thoughts and dreams.
Cold ruthless mechanism,
Stupid war machine.
She subdues us to herself,
She destroys souls.
Our pain, our despair, our horror are indistinct:
War reigns here!
Listen, brother,
I would look back, see the familiar eyes ...
I know, brother,
We are not coming back from tonight!
My weapon burns my hands,
I would have thrown her and cursed,
But a soldier in every war
There is a duty to shoot.
There is a duty to shoot people,
And this law will not change.
And we have the right, the right to die
In snow, mud or fire.
Listen, brother,
I would look back, see the familiar eyes ...
I know, brother,
We are not coming back from tonight!
