Бывае, праўда вочы коле...
Раз гнаў пастух свіней у поле.
Адзін вялізарны Парсюк,
Які абегаў вёску ўсю,
За раніцу абшнырыў завуголле,
Цяпер такі меў выгляд важны,
Што носа не дастаць і сажнем —
Вышэй за ўсіх ён сам сябе лічыў,
А што ў самога на лычы,
Не бачыў гэтага, аднак.
I вось адзін тут Падсвінак,
Які заўважыў бруд раней,
I кажа: — Дзядзечка, твой лыч у брудзе!
Нязграбна гэта й між свіней,
А што ж, калі заўважаць людзі?
Парсюк наставіў хіб, Парсюк раз'юшан:
— Цераз цябе я чырванець прымушан!
Такое мне сказаць асмеляцца нямногія,
Ды гэта ж — дэмагогія! —
Парсюк наш лаецца, не дараваць клянецца:
— I месца мокрага,— крычыць,— не застанецца!
Ты мой свінячы гонар закрануў! —
I так ён Падсвінака грызянуў,
Што той за сажняў пяць адскочыў.
Парсюк не надта быў ахвочы
Глядзецца праўдзе ў вочы.
Sometimes, the truth is the eyes of the circle ...
Once a shepherd drove pigs into a field.
One huge Pig,
Who circled the whole village,
In the morning he covered the corner,
Now that looked important,
What no nose to get and burn -
Above all he considered himself
And what's in the face,
Didn't see it, however.
And here's one here Piglet,
Noticing the dirt before,
I says: - Uncle, your face is in the mud!
It's awkward between the pigs,
And what if people notice?
The pig instructed the mistake, the pig is furious:
"I'm forced to blush because of you!"
Few dare to tell me that,
Yes, that's demagoguery! -
Our pig swears, swears not to forgive:
- And the place of the wet, - he shouts, - will not remain!
You touched my pig's pride! -
And so he gnawed at Piglet,
What a barrel five bounced.
The pig was not very willing
Look the truth in the eye.
