Бала:
Әйт әле, Күбәләк,
Сөйләшик бергәләп:
Бу кадәр куп очып
Армыйсың син ничек?
Ничек соң тормышың?
Ничек көн күрмешең?
Сөйләп бирче тезеп,
Табаламсың ризык?
Күбәләк:
Мин торам кырларда,
Болында, урманда;
Уйныймын, очамын
Якты көн булганда.
Иркәли һәм сөя
Кояшның яктысы;
Аш буладыр миңа
Чәчәкләр хуш исе.
Тик гомрем бик кыска:
Бары бер көн генә,—
Бул яхшы, рәнҗетмә
Һәм тимә син миңа!
Ребенок:
Скажи, бабочка,
Вместе:
Это все, чтобы летать
Не разве ты, как ты?
Как твоя жизнь поздно?
Как день душа?
Говоря,
Вы не найдете еду?
Бабочка:
Я встаю на полях,
На лугу, в лесу;
Я буду играть, я лечу
Когда у тебя будет яркий день.
Меньше и любовь
Свет Солнца;
Я буду едой
Цветы - аромат.
Только Тилем слишком короткий:
Только один день, -
Это нормально, не больно
И Тима, ты я!