Дваццаты век, цень верталёта
Ляціць над гмахамі дамоў.
На ярасна-высокай ноце
Трапеча праца гарадоў.
Бяжыць над залатым бетонам,
Над эстакадамі ў сусвет,
Над трызненнем людзей шалёным
Трывожнае святло ракет.
I горад ад неона сіні,
Дзе век прыстанак свой знайшоў,
Трымае ў вуліцах жанчыну
З дзiцячай, спуджанай душой.
Ў адвечнай празе чалавека
Яе душа, яе рука
Шукае месца ў гэтым веку
I ўсё не можа адшукаць.
То ў шыльдах Суцiна, то ў Хласка,
То ў Бацiчэлi, то ў Манэ,
Ў канкрэтнай музыцы, ў Пiкаса,
Ў хлуснi, ў каханнi i ў вiне,
Ў карэктным мужы i ў кватэры,
Ў калекцыi старых карцiн,
Ва ўсмешлiвых старых хiмерах...
Цi новых? - Знае Бог адзiн.
Мана - ад прагi ўстаткавання,
Мана - ад снегу за акном.
Няма святла, няма кахання.
Халодны свет. Халодны дом.
Не ведае, што век дваццаты
Ў святле, што бачыць ясны зрок,
У лiтасцi, ў ламаннi кратаў,
Ў паўстаннi полымя на змрок.
Мне скажуць: моцным без патрэбы
Трымаць над прорваю такiх.
А я ўяўляю зоры ў небе
I вочы, што жывуць без iх.
I нават больш яе кахаю.
Няўтульная душой да дна,
Зусiм малая, трапяткая,
Яна адна ў мяне. Адна.
Двадцатый возраст, вертолетная тень
Летает над домами домов.
На ярне-высокой ноте
Тренировка работы городов.
Бежит по золотому бетону,
Над путепроводами во вселенной,
Над ерундыми людьми безумиются
Тревожные световые ракеты.
Я город из неонового синего,
Где возраст его гавани
Держит на улицах женщины
От смолы, смертельно.
В вечном Праге человек
Ее душа, ее рука
Ищу место в этом возрасте
Я могу все найти.
Тогда успешные признаки, в комка
Тогда в Батицели, затем в Моне,
В определенной музыке в Picase,
В солнечном, в любовнике я в Вине
В гофрированном муже я в квартире,
В коллекции старых капель,
В улыбке старых хитерилов ...
Ti New? - Бог делает один.
Мана - от жадности,
Мана - от снега за окном.
Нет света, нет любви.
Холодный мир. Холодный дом.
Не знает, что двадцатый возраст
В свете, который видит ясное видение,
В жизненно важном, в решетке ламеней,
В легковоспламеняющемся пламени на мраке.
Я скажу: сильные нет необходимости
Держитесь за сложным таким.
И я представляю Зори в небе
Я живу без них живу.
Я даже люблю ее.
Неудобная душа внизу,
Zushim маленький, захватывающий,
Она одна в себе в одиночестве. Один.
