Залілось, слязьмі быццам, зоркамі
Неба <сіняе>, безбярэжнае
Над лагчынкамі, над узгоркамі,
Над табой, маё поле снежнае.
Без канца кругом шыр халодная...
Шмат я йшоў па ёй, істаміўшыся;
Але вось пачуў сэрца роднае,
Ўраз пачуў, душой з небам зліўшыся.
Грудзі ўпалыя распраміліся, —
Ты не страшна мне, поле чыстае!
Нада мной сляза пакацілася
Ўніз, гарачая і агністая!
1910
The stars were filled with tears
The sky is , boundless
Above the hollows, above the hills,
Above you, my field is snowy.
Endless circle wide cold ...
A lot I walked on it, tired;
But here I heard my heart,
Suddenly he heard, his soul merging with the sky.
The fallen breasts straightened, -
You're not scared of me, the field is clean!
A tear rolled over me
Down, hot and fiery!
1910
