Досум эсиңде барбы,
Ызы-чуу түшкөн мектептин алды .
Бас десе баспай, жаз десе жазбай,
Тажаткан күндөр эже-агайды.
Кайырма:
Мен биринчи атаман, сен экинчиде,
Бирде сени келтектеп, бирде келтек жеп мен.
Канча жолу мушташтык биз кыз талашып,
Аттиң ошол күндөр калды кайда адашып?
Досум бүгүн мен, сен да ,
Өзгөрдү баары, өзгөрдү эл да.
Балалык кезим сенин да менин,
Сагынтат бизди туулган жер да.
Кайырма:
Эх, доске эстей жүр дайым,
Биз ойноп,өскөн мектептин багын.
Тааныткан тамга сага да, мага,
Унутпа дайым эже–агайды.
Кайырма:
Do you remember my friend,
The noise took over the school.
Don't press, don't write,
The days of boredom are over.
Chorus:
I am the first father, you are the second,
I beat you once and ate you once.
How many times have we quarreled with a girl,
Alas, where are those days left lost?
My friend, today I and you,
Everything has changed, people have changed.
My childhood is yours and mine
Misses us even the place of birth.
Chorus:
Oh, always remember your friend,
We played and grew up in the school garden.
The letter that introduces you to me, to me,
Remember always sisters.
Chorus:
