Текст песни Печальные Вербы - Гимн польской Армии Крайовой

1. Rozszumiały się wierzby płaczące,
Rozpłakała się dziewczyna w głos.
Od łez oczy podniosła błyszczące,
Na żołnierski, na twardy życia los.

Nie szumcie, wierzby, nam,
Z żalu, co serce rwie.
Nie płacz, dziewczyno ma,
Bo w partyzantce nie jest źle.
Do tańca grają nam
Armaty, stenów szczęk.
Śmierć kosi niby łan,
Lecz my nie wiemy, co to lęk.

2. Czy to deszcz, czy słoneczna spiekota,
Będzie słychać miarowy, równy krok.
To na bój idzie leśna piechota,
Na ustach śpiew, spokojna twarz, wesoły wzrok.

Nie szumcie, wierzby....

3. I choć droga się nasza nie kończy,
choć nie wiemy, gdzie wędrówki kres,
ale pewni jesteśmy zwycięstwa,
bo przelano już tyle krwi i łez.

Nie szumcie, wierzby...

Rozszumiały się wierzby płaczące to pieśń partyzancka, śpiewana w czasie drugiej wojny światowej na terenie całej okupowanej Polski. Jej pierwowzorem była piosenka Rozszumiały się brzozy płaczące, której tekst napisał w 1937 roku Roman Śleżak (1909-1968), zapożyczając do niego melodię pierwszej części popularnego marsza Pożegnanie Słowianki, skomponowanego w 1912 roku przez Wasyla Agapkina.

Roman Śleżak był nauczycielem muzyki w Szkole Podstawowej nr 3 w Nisku nad Sanem. W latach okupacji był członkiem Tajnej Organizacji Nauczycielskiej i prowadził zajęcia na tajnych kompletach.

O twórcy melodii pieśni, Wasylu Agapkinie, wiadomo, że był wychowankiem 308 Astrachańskiego Pułku Piechoty, później zaś trębaczem i kapelmistrzem orkiestr wojskowych.

Prawdziwa popularność tej pieśni rozpoczęła się dopiero w 1943 roku, kiedy nieznany autor uaktualnił tekst, pozostawiając melodię neizmienioną.

1 Rozszumiały się wierzby płaczące ,
Rozpłakała się dziewczyna ж Glos .
Од Лез Oczy podniosła błyszczące ,
Na żołnierski , па Twardy życia лос .

Nie szumcie , wierzby , Нама ,
Z Zalu , совместно Serce rwie .
Nie PLACZ , dziewczyno ма ,
Бо ж partyzantce ние шутка ZLE .
У Tanca Graja Нама
Armaty , stenów szczęk .
Śmierć Коси Ниби доступ в Интернет,
Lecz моей Nie wiemy , совместно с лек .

2 Czy в deszcz , Czy Słoneczna spiekota ,
Będzie słychać miarowy , równy Крок .
НС Банк Японии idzie Leśna Пехота ,
Na ustach śpiew , Spokojna twarz , wesoły wzrok .

Nie szumcie , wierzby ....

3 Я ШОК Droga się Nasza ние kończy ,
ШОК некоммерческого характера wiemy , gdzie wędrówki КРЭС
эль pewni jesteśmy Zwycięstwa ,
бо przelano жуза мозоль krwi я лез .

Nie szumcie , wierzby ...

Rozszumiały się wierzby płaczące в pieśń Partyzancka , śpiewana ж czasie drugiej wojny światowej па terenie całej okupowanej Polski . JEJ pierwowzorem była Piosenka Rozszumiały się brzozy płaczące , której ТЕКСТ napisał ж 1937 Roku Римской Slezák ( 1909-1968 ) , zapożyczając сделать niego Мелоди pierwszej CZESCI popularnego marsza Pożegnanie Słowianki , skomponowanego ш 1912 Roku przez Wasyla Агапкина .

Роман Slezák BYL nauczycielem Музыки ж Szkole Podstawowej NR 3 ш Nisku над Sanem . W latach okupacji BYL członkiem Tajnej Organizacji Nauczycielskiej я prowadził zajęcia па tajnych kompletach .

O twórcy мелодии pieśni , Wasylu Agapkinie , wiadomo , że BYL wychowankiem 308 Astrachańskiego Pułku Piechoty , później ЗАС trębaczem я kapelmistrzem orkiestr wojskowych .

Prawdziwa popularność тедж pieśni rozpoczęła się dopiero ж 1943 Roku , kiedy nieznany Автор uaktualnił Текст, pozostawiając Мелоди neizmienioną .