Мне не забыцца песні той даўняе вясны:
- На Мурамскай дарожцы стаялі тры сасны...
Цяпер магу прызнацца, тады пачаў кахаць,
Цябе з ніякай кветкай не мог я параўнаць.
Александрына! Цяпер прыйшла зіма...
Александрына! Шукаю я - няма!
Александрына! I з песняй ты цвіла...
Александрына! Якою ты была!
Сказаць, што васілёчак, дык фарба ў ім адна,
Сказаць, што ты лілея, - сцюдзёная ж яна.
Сказаць, што ты званочак... Ды ўсіх жа мала іх!..
Такою ты здалася ў семнаццаць год маіх.
Александрына! Цяпер прыйшла зіма...
Александрына! Шукаю я - няма!
Александрына! I з песняй ты цвіла...
Александрына! Якою ты была!
I remember that old song of spring:
- On the Murom path there were three pines ...
Now I can admit, then I began to love,
You no flower I could not compare.
Alexandrina! Now winter has come ...
Alexandrina! I am I - no!
Alexandrina! I with the song you bloomed ...
Alexandrina! Whom have you been!
To say that vasilechek, then paint it alone,
To say that you're a lily - icy as it is.
To say that you're a bell ... But all is not enough of them! ..
This gave you in my seventeen years.
Alexandrina! Now winter has come ...
Alexandrina! I am I - no!
Alexandrina! I with the song you bloomed ...
Alexandrina! Whom have you been!
