Ераклардан, йолдыз әзли, ярсу яшьлек,
Җирдә сүнмәс, утлар барын, сизмәенчә.
Беребез күктә, беребез җирдә, торып калган,
Яшьлек чакның үтәрләрен белмәенчә.
Ул чакларның очкыннары гөрләр кебек,
Җилләр йоткан, ямьнәр әле, соң түгелдер,
Шул көннәрне, безгә кабат, кайтырырга,
Соң түгелдер, бәлки, соң түгелдер.
Яшьлекләрнең ташкыннары шаулап аккан,
Тик икебез, калганбыз шул, ике ярда.
Бер мөгҗизә, тоташтырса, ярны — ярдан,
Үткәннәре, кабатланыр, тагы җирдә.
Ул чакларның очкыннары гөрләр кебек,
Җилләр йоткан, ямьнәр әле, соң түгелдер,
Шул көннәрне, безгә кабат, кайтырырга,
Соң түгелдер, бәлки, соң түгелдер.
From afar, the stars are dim, the fury of youth,
It will not go out on the ground, there are fires, without you noticing.
One in heaven, one on earth,
Unaware that youth will pass.
The sparks of those days are like flames,
The winds are swallowing, the yam is still, maybe not too late,
To return those days to us,
Not too late, maybe not too late.
The torrents of youth roared,
Only the two of us, the rest of us, are on both sides.
One miracle, if it connects, shore - from shore,
The past will be repeated, again on earth.
The sparks of those days are like flames,
The winds are swallowing, the yam is still, maybe not too late,
To return those days to us,
Not too late, maybe not too late.
