Ты ведаешь гэта не вельмi проста убачыць мора такiм,
як бачыць яго марак.
Ты ведаешь мне не вельмi лёгка табе адказать чаму,
я лечу не так.
А першы снег падау на тваi,
быццам крылы, вейкi.
Нейкi незнаёмы чалавек адчыняе дзверы,
зачыняе дзверы у душы.
Колькi людзей праз тваё жыццё праходзiць.
Нехта брудзiць, нехта саромiць, нехта моцна кахае цябе.
Колькi слоу, колькi удыхау, выдыхау, уздыхау.
Колькi поглядау, позiркау кожны дзень зноу i зноу.
А першы снег падау на тваi,
быццам крылы, вейкi.
Нейкi незнаёмы чалавек адчыняе дзверы,
зачыняе дзверы у душы.
Чаму тады мяне не зразумеу ты.
Чаму тады слоу не знайшла я, быццам нежывая.
А першы снег падау на тваi,
Мокрыя вейкi.
Ты ужо нейкi незнаёмы чалавек адчыняеш дзверы,
пакiдаеш маё сэрца назусiм.
You know it's not easy to see the sea like that,
how to see his brands.
You know it's not easy for me to tell you why,
I fly wrong.
And the first snow falls on yours,
like wings, eyelashes.
A stranger opens the door,
closes the door in the shower.
How many people go through your life.
Someone is dirty, someone is ashamed, someone loves you very much.
How many slow, how many inhaled, exhaled, sighed.
How many looks, looked every day again and again.
And the first snow falls on yours,
like wings, eyelashes.
A stranger opens the door,
closes the door in the shower.
Why don't you understand me then.
Why then did I not find slow, as if lifeless.
And the first snow falls on yours,
Wet eyelashes.
You're already a stranger opening the door,
you leave my heart forever.
