Гариби чоху зиндонаст ёрон.
Балои чони инсонаст ёрон.
Нигах дорад Худованд аз гариби,
Гариби офтати чонаст ёрон.
Вале,ки дар тамоми кавму миллат,
Бародаро бародар хаст ёвар.
Вале, ки точики бечораи ман
Гариб афтода аз дасти бародар
Худо сар чаъм намои халки мор ,
Аз ин гурбат чафо дидасту дидаст.
Ба рахпои фарзанди мусофир,
Ду чашми модари точик даридаст.
Дилам дар сина гуё дар танураст ,
Азизон то дами кавмам гарибаст.
Зи дурии гарибон чони шоир
Зи шодии хакики бе насибаст.
A stranger is a prisoner and a prisoner.
The plague of the human soul is friends.
The Lord is watching over the stranger.
The stranger is like a friend.
However, in all nations and peoples,
Help your brother.
But that's my poor Tajik
The stranger fell out of the brother's arms
God will gather the serpent's people,
He saw this cat from behind.
To the child of a traveler,
Two eyes of a Tajik mother are torn.
My heart is in the furnace,
My loved ones are strangers to my people.
Far away from strangers, dear poet
There is no true happiness without luck.
