Көзге урман, сары ялан...
Коела кыңгыраулар.
Мәк гөледәй кызыл балан —
Каерып сындыралар.
Әнкәй, күңелем елап кала:
"Ник аны сындыралар?
Баланнар бит коелмыйлар,
Коела кыңгыраулар..."
Баланны өзәләр бит,
Җепләргә тезәләр бит.
Ятып елар чаклар була
Үзәкне өзәләр бит.
Колакта чыңлый һаман,
Эндәшә кебек әнкәм:
"Авыр чаклар бик күп була —
Түзәргә кирәк, балам..."
Әкрен генә чәчтән сыйпап
Эндәшә кебек әнкәм:
"Өлгергәндер инде балан,
Җыярга кирәк, балам."
Колакта чыңлый һаман,
Эндәшә кебек әнкәм:
"Авыр чаклар бик күп була —
Түзәргә кирәк, балам..."
Зеркальный лес, желтоватый голый ...
Звонкие колокольчики.
Mak Golday Red Balan -
Они расстаются и ломаются.
Ансы, мое сердце плачет:
«Ник сломал это?
Балансы не наказаны,
Белл убил ... "
Сломанный Баланский сломан,
Они настаивают на колени на нитках.
Это происходит ложиться
Центр перерывается.
Это все еще быстро в ухе,
И как молчание - это живот:
«Есть много трудных времен, чтобы сделать -
Нам нужно нести, детка ... »
Медленно из волос
И как молчание - это живот:
«Это просто пришло к нашему уведомлению тогда.
Нужно собирать, детка. "
Это все еще быстро в ухе,
И как молчание - это живот:
«Есть много трудных времен, чтобы сделать -
Нам нужно нести, детка ... »
