Бэз апаў, а цвіце маладосць,
І не верыцца мне ў растанне.
Слоў няма, але музыка ёсць.
Гэта сэрцабіццё, як прызнанне.
Салаўі атакуюць вярсту,
Заглушаючы лёскат грачыны.
Азірніся! Я побач стаю!
Я стаю ў цябе за плячыма.
Гэтак свеціцца зорка ў палях
На вячэрніх высокіх нябёсах.
Суравее, туманіцца шлях
Паміж двух непрыкаянных лёсаў.
О, святая душы прастата!
Што жадаць яшчэ, апроч жадання?!
І звініць паміж намі вярста
Невымернага ў свеце кахання.
Сирень упала, и юность цветет,
И не верь мне в расставание.
Нет слов, но есть музыка.
Это сердцебиение, как признание.
Соловьи нападают на версту,
Приглушая стук гречки.
Смотреть по сторонам! Я стою рядом с тобой!
Я стою за тобой.
Вот так звезда светит на полях
Вечером высокое небо.
Суровая, туманная дорога
Между двумя беспокойными судьбами.
О святая простота души!
Чего еще можно желать, кроме желания ?!
И миля между нами звенит
Безмерно в мире любви.
