Аракай
Тәслимә Низами шигыре һәм көе
Аракай – туган авылым,
Ике тау арасында.
Йөрәктә – хисләр давылы,
Йөзәм моң дәръясында.
Кушымта:
Сергей елгасы агадыр
Яшел ярларга тулып
Яшик әле, бәгырькәем,
Бер елга яры булып.
Мәгъзи тавы итәгендә
Без җыябыз шартлама.
Аракайның егетләре
Кызларны урлап ала.
Кушымта:
Кызлары пешкән җиләктәй,
Күзнең явын алырдай.
Ничек урламый түзәсең,
Ятларга биреп булмый.
Аракайларга кил әле,
Мәгарәгә кер әле.
Төбәктә ял итеп көч җый,
Ләззәтләрен күр әле.
Кушымта:
Җанга рәхәт: кайда-кайда,
Бары тик Аракайда.
Сезнең кебек якын дуслар
Юк шул башка беркайда.
Arakai
Submission Nizami poem and tune
Arakai is my home village,
Between the two mountains.
In the heart is a storm of emotions,
Grapes are at the level of moans.
Appendix:
The Sergey River is flowing
Filled with green shores
The box is still there, my liver,
As a shore for a year.
At the foot of Mount Magzi
We collect the explosion.
The boys of Arakai
Kidnaps girls.
Appendix:
Their daughters are like ripe fruit,
As if to catch the eye.
How can you not steal,
Cannot be memorized.
Come on in, take a look.
Enter the cave yet.
Gathering strength in the region,
See their pleasures yet.
Appendix:
Pleasure to the soul: somewhere,
Only in Araka.
Close friends like you
Nowhere else.
