1.Җиде малай идек, җидәү бергә йөрдек,
Авыл урамнарын таптадык.
Бергә уйнап үстек, утны, суны кичтек
Изге дуслык хисен сакладык.
Кушымта:
Авыл урамнары, кондырча буйлары,
Саклый булыр әле эзләрне.
Жиде малай идек,
Жидәү антлар бирдек.
Каршы алырга бергә көзләрне.
Җиде малай идек,
Җидәү бергә үстек.
2. Без буй җиткән егет,
Җәйге төннәр кебек,
Еллар бик тиз үткән икән бит.
Сизмәгәнбез бер дә, җидебезнең җирдә
Җиде язмыш көткән икән бит.
3. Җиде туган яклар, ерак сабый чаклар,
Җиде малай ирләр күптәннән.
Ә күңелләр нечкә, гуя күпер кичкән
Җиде малай кайта үткәннән.
1. We were seven boys, the seven of us walked together,
We trodden the village streets.
We grew up playing together, going through fire and water
We have maintained a sense of sacred friendship.
Appendix:
Village streets, hillsides,
Still traces can be saved.
We were seven boys,
We took seven oaths.
Eyes together to welcome.
We were seven boys,
The seven of us grew up together.
2. We are young men,
Like summer nights,
If only the years had passed so quickly.
None of us, not one of the seven, was on the ground
After all, seven destinies await.
3. The seven births, the distant infancy,
The seven boys have long been men.
And the hearts are thin, as if a bridge had been crossed
Since the seven boys are back in the past.
