Текст песни Чырвоным па Белым - Непераможныя

Прыпеў:

НЕПЕРАМОЖНЫЯ!!!__ Уздымайце вашы рукі,

Ідзіце за намі, пачуйце нашы гукі!

Мы новае хваля, не стрымаем прынукі

Гэта наша пакаленьне, вучні нашай навукі.



1. Кроў

Памятаеш_, роўна год таму, ты тут стаяў

У вочы АМАПу спаглядаў, але сьцяг у руках трымаў

Узгадай, аб чым тады ты думаў, пра што ты марыў

Сэрца верыла ў перамогу, вочы глядзелі ў хмары.



Розум падказваў: гэта толькі мары.

На нас ішлі пачвары, шлемы хавалі ім твары

Ты ў перад крочыў, сьціскаў кулак кастлявы

Помніш, што мы крычалі?! – «Ідзі ты на хуй Лукавы!»



Надакучыла, ва ўрадзе ілжывыя сукі

А ЧпБ далей будзе ўладам глядзець на рукі

Не верыце?!_ Мы бачым вас наскрозь

І не спынемся пытацца: (Дзе яны ёсьць, дзе яны ёсьць?) [cut]



Ужо год прайшоў, ад той страшэннай весны

Ці навучыўся ты чагосьці, за гэты час, (адкажы).

Зьдзерайце кайданы, што вам на рукі апранулі

А зараз разам, гучна крыкнем, каб нас пачулі.



Прыпеў:

НЕПЕРАМОЖНЫЯ!!!__ Уздымайце вашы рукі,

Ідзіце за намі, пачуйце нашы гукі!

Мы новае хваля, не стрымаем прынукі

Гэта наша пакаленьне, вучні нашай навукі.



2. Zeman

Мы непераможныя. Чаму? Кiнь позiрк на мяне

Бачыш у мяне у вачах полымя? Я не адзiны у краiне.

Хай над намi вецер вые, па iм сцяг ляцiць.

Я малады. Я веру у тое, што я здольны добра жыць.

Пазбавiць мяне гэтага нельга, нельга забiць мой дух,

Хто стаiць побач - сябра. i вось мы з iм ужо удвух,

А побач з iм яшчэ, за iм яшчэ, I гэта ёсць народ,

Якi да волi прагны, прагны разбурыць жалезны плот.

Мы чакалi, мы шмат чакалi свайго часу

А зараз кiньце рукi у паветра усе адразу

Колькi нас? Нас зашмат, каб нас перамагчы.

Мы запалiм гарады краiны, бачыш мае вочы?

I што нам цемра вечнай ночы? Ей не здарыцца.

Я ужо чую грукатанне зменау на маёй вулiцы.

Усе адбудзецца, адбудзецца з маiм удзелам.

Таксама чуеш, так? Бо пахне ужо дауно гарэлым.

Я бачыу вочы старых i вочы маладых,

У iх адно i тое ж, ведаеш, гэта яднае iх.

I так з'яднала нас, i бачыш, што мы сення разам

Непераможныя. Нельга нанесьцi нам паразу...





Прыпеў:

НЕПЕРАМОЖНЫЯ!!!__ Уздымайце вашы рукі,

Ідзіце за намі, пачуйце нашы гукі!

Мы новае хваля, не стрымаем прынукі

Гэта наша пакаленьне, вучні нашай навукі.

Припев:

НЕПЕРАМОЖНЫЯ!!!__ Уздымайце вашы рукі,

Ідзіце за намі, пачуйце нашы гукі!

Мы новае хваля, не стрымаем прынукі

Гэта наша пакаленьне, вучні нашай навукі.



1. Кроў

Памятаеш_, роўна год таму, ты тут стаяў

У вочы АМАПу спаглядаў, але сьцяг у руках трымаў

Узгадай, аб чым тады ты думаў, пра што ты марыў

Сэрца верыла ў перамогу, вочы глядзелі ў хмары.



Розум падказваў: гэта толькі мары.

На нас ішлі пачвары, шлемы хавалі ім твары

Ты ў перад крочыў, сьціскаў кулак кастлявы

Помніш, што мы крычалі?! – «Ідзі ты на хуй Лукавы!»



Надакучыла, ва ўрадзе ілжывыя сукі

А ЧпБ далей будзе ўладам глядзець на рукі

Не верыце?!_ Мы бачым вас наскрозь

І не спынемся пытацца: (Дзе яны ёсьць, дзе яны ёсьць?) [cut]



Ужо год прайшоў, ад той страшэннай весны

Ці навучыўся ты чагосьці, за гэты час, (адкажы).

Зьдзерайце кайданы, што вам на рукі апранулі

А зараз разам, гучна крыкнем, каб нас пачулі.



Припев:

НЕПЕРАМОЖНЫЯ!!!__ Уздымайце вашы рукі,

Ідзіце за намі, пачуйце нашы гукі!

Мы новае хваля, не стрымаем прынукі

Гэта наша пакаленьне, вучні нашай навукі.



2. Zeman

Мы непераможныя. Почему? Кiнь позiрк на мяне

Бачыш у мяне у вачах полымя? Я не адзiны у краiне.

Хай над намi вецер вые, па iм сцяг ляцiць.

Я молод. Я веру у тое, што я здольны добра жыць.

Пазбавiць мяне гэтага нельга, нельга забiць мой дух,

Хто стаiць побач - сябра. i вось мы з iм ужо удвух,

А побач з iм яшчэ, за iм яшчэ, I гэта ёсць народ,

Якi да волi прагны, прагны разбурыць жалезны плот.

Мы чакалi, мы шмат чакалi свайго часу

А зараз кiньце рукi у паветра усе адразу

Колькi нас? Нас зашмат, каб нас перамагчы.

Мы запалiм гарады краiны, бачыш мае вочы?

I што нам цемра вечнай ночы? Ей не здарыцца.

Я ужо чую грукатанне зменау на маёй вулiцы.

Усе адбудзецца, адбудзецца з маiм удзелам.

Таксама чуеш, так? Бо пахне ужо дауно гарэлым.

Я бачыу вочы старых i вочы маладых,

У iх адно i тое ж, ведаеш, гэта яднае iх.

I так з'яднала нас, i бачыш, што мы сення разам

Непераможныя. Нельга нанесьцi нам паразу...





Прыпеў:

НЕПЕРАМОЖНЫЯ!!!__ Уздымайце вашы рукі,

Ідзіце за намі, пачуйце нашы гукі!

Мы новае хваля, не стрымаем прынукі

Гэта наша пакаленьне, вучні нашай навукі.