Երբոր բացվին դըռներն հուսո,
Եվ մեր երկրեն փախտա ձըմեռ,
Չըքնաղ երկիր մեր Արմենիո,
Երբ փայելե յուր քաղցրիկ օրեր,
Երբոր ծիծարն իր բույն դառնա,
Ցանկամ տեսնել զիմ Կիլիկիա,
Աշխարհն` որ ինձ ետուր արև`
Ցանկամ տեսնել զիմ Կիլիկիա,
Աշխարհն` որ ինձ ետուր արև:
2. Հասակ մը կա մաեր կենաց մեջ,
Ուր ամենայն ինձ կավարտի.
Հասակ մը, ուր հոգին ի տենչ
Հիշատակաց յուր կարոտի.
Հորժան քնարս իմ ցրտանա,
Սիրույն տալով վերջին բարև`
Երթամ ննջել զիմ Կիլիկիա,
Աշխարհն` որ ինձ ետուր արև`
Երթամ ննջել զիմ Կիլիկիա,
Աշխարհն` որ ինձ ետուր արև:
When the doors opened hopefully,
And our country has a snowstorm,
Great country our Armenio,
When you enjoy your sweet days,
When laughter comes to its nest,
I want to see Cilicia now,
The world that gave me sun:
I want to see Cilicia now,
The world that gave me sun.
2. There is a height in our toast,
Where will it all end for me?
A height where the soul longs
Your longing for memory.
My harp will be frosty,
Greetings, last greetings
Going to sleep in Cilicia,
The world that gave me sun:
Going to sleep in Cilicia,
The world that gave me sun.
