Әнием иелгән, бөкрәйгән
Тартадыр «уфалла» арбасын.
Шул чаклар исемә төшә дә
Кузгата йөрәгем ярасын.
«Уфалла» арбасы — йөрәгем ярасы.
Чокырлы юллардан ерак ла барасы.
Тормышның нужасы төялгән арбаны
Тартадыр хыялый бер авыл баласы.
Эчертте, ашатты, яшәтте
Аңладык без аның файдасын.
Шуңа да зарланмый, бирешми
Тарттык без «уфалла» арбасын.
«Уфалла» арбасы — йөрәгем ярасы.
Чокырлы юллардан ерак ла барасы.
Тормышның нужасы төялгән арбаны
Тартадыр хыялый бер авыл баласы.
Ул чаклар еракта калдылар,
Юк инде без тарткан арбалар.
Шул узган көннәргә үрелеп
Гомерләр тын гына агалар.
«Уфалла» арбасы — йөрәгем ярасы.
Чокырлы юллардан ерак ла барасы.
Тормышның нужасы төялгән арбаны
Тартадыр хыялый бер авыл баласы.
My mother bent over and bent over
Pull the "Ufalla" cart.
Even then, I remember
Let my heart ache.
The Ufalla chariot is a wound to my heart.
Away from the dirt roads.
A chariot loaded with the nugget of life
A village boy who dreams of pulling.
He drank, fed, lived
We realized its benefits.
So don’t complain, don’t give up
We pulled the "Ufalla" cart.
The Ufalla chariot is a wound to my heart.
Away from the dirt roads.
A chariot loaded with the nugget of life
A village boy who dreams of pulling.
They were far away,
No more carts we pull.
Knocking back on those past days
Lives flow quietly.
The Ufalla chariot is a wound to my heart.
Away from the dirt roads.
A chariot loaded with the nugget of life
A village boy who dreams of pulling.
