Βραδιάζει γύρω κι η νύχτα
Απλώνει σκοτάδι βαθύ
Κορίτσι ξένο σαν ίσκιοσ
Πλανιέται μονάχο στην γη
Χωρίσ ντροπή αναζητεί
Τον ήλιο που έχει χαθεί
Στα σκοτάδια να βρει
Μπορεί να το ‘χουν πλανέψει
Ακρογιαλιέσ δειλινά
Και σκλαβωμένη για πάντα
Κρατούνε την δόλια καρδιά
Μπορεί ακόμα μπορεί
Να έχει πια τρελαθεί
Και τότε ποιοσ θα ρωτήσει
Να μάθει ποτέ το γιατί
Вечер вокруг и ночи
Распространяет тьму глубоко
Девушка, как тень, как тень
Пел сингл на земле
Разделитель стыда ищет
Солнце, которое было потеряно
В темноте, чтобы найти
Может иметь это широко
Солнцезащитный крем
И порабощен навсегда
Они держат мошенническое сердце
Все еще может
Больше быть сумасшедшим
А потом, кого он спросит
Когда -нибудь узнал, почему
