Көңіл қабағың, сөніп барамын
Сезіп үлгердім тәннің ыстық қалауын
Ерітті алауың, еріп барамын
Демің дірілдей, сырын білдірмей
Жаным уланды 21-дің дертіндей
Жүрек шаншиды, өмір сан қилы
Өткен жазым қараңғы емес,
Жарық.
Өткен сайын жылдар —
Алыстадық.
Уәделескен сөзге біз нық
Тұрмай —
Кеттік үзіп бәрін дым
Ұқтырмай
Саған қарай жолды қайта-қайта іздей берем
Өткен күндер көз алдымда елестей берем
Мәңгі қамалындамын әр-бір естеліктің
Кеппейді сиясы сен жайлы күнделіктің
Уәдем үзілді, енді үміт үзілді
Уақыт зымырап өтеді, бірге болмаймыз енді
Дым өкінбеймін, тағдырдын жазғаны осы болады
Бірақ мен үшін
Өткен жазым қараңғы емес,
Жарық.
Өткен сайын жылдар —
Алыстадық.
Уәделескен сөзге біз нық
Тұрмай —
Кеттік үзіп бәрін дым
Ұқтырмай
Көңіл қабағың, сөніп барамын
Сезіп үлгердім тәннің ыстық қалауын
Ерітті алауың, еріп барамын
Я выйду из себя
Я уже чувствовал горячее желание тела
Растопи свой факел, я пойду с тобой
Твое дыхание дрожит, не раскрывая твоей тайны
Моя душа отравлена, как болезнь 21 года.
Сердце болит, жизнь разнообразна
Прошлое лето не темное
Свет.
Проходят годы —
Мы далеко.
Мы тверды в своем обещании
не стоя —
Давай сломаем и намочим все
Без полета
Я буду продолжать искать путь к тебе
Я продолжаю представлять прошедшие дни
Я навсегда в замке каждого воспоминания
Чернила не высохли, твой дневник о тебе
Обещание нарушено, теперь надежда разрушена
Время летит, мы больше не будем вместе
Я ни о чем не жалею, так судьба написала
Но для меня
Прошлое лето не темное
Свет.
Проходят годы —
Мы далеко.
Мы тверды в своем обещании
не стоя —
Давай сломаем и намочим все
Без полета
Я выйду из себя
Я уже чувствовал горячее желание тела
Растопи свой факел, я пойду с тобой
