به سر شد جوانی
دریغا از تو هر گز ندیدم مهربانی
گل من در فراغت تبه شد زندگانی
چه شبها که تنها به یادت گریه کردم چو ابر نو بهاری
چه کنم بی قرارم فغان از بی قراری
که هستم چه هستم اسیری دلشکسته
ز هستی گریزان غریبی زار و خسته
ربودی دلم را به یغما تو ای رنگ هستی
گناهی نکردم که از من تو پیمان گسستی
دل عاشق غمی داره
با غمش عالمی داره
چه کند بی قراره
ای سرو روان ای آرام جان نگارم دلستان
دمی با من بمان
میفزا غمم را فغان از غم فغان
آه ای نازنین ای زیباترین
میفزا آه از این ز هجرت این چنین
مرنجان دلم را سرشکم را ببین
غم هجرت روز و شب بر جان زند تازیانه
آتش عشقت کشد از تار و پودم زبانه
من بی تو ای نگارم
چون شمع شام تارم
دل عاشق غمی داره
با غمش عالمی داره
چه کند بی قراره
Быть головой -на -лов.
Я не видел от тебя никакой доброты.
Мой цветок на досуге была жизни жизни
Какие ночи я только вспомнил, как ты плакал. Чо, новые весенние облака
Что мне делать для беспокойного
Что я
Существование
Rhuboodi У меня есть сердце для Ягмы.
Не грешил это от меня в завете
Сердце любитель грусти.
Есть вселенная с его грустью
Что вы делаете
У меня нежный кедр.
Деми со мной.
Миза делает мою грусть от грусти
О, Назанин, самый красивый
Mefa Oh Oh от этой миграции такого
Видишь мое сердце.
Грусть хиджры днем и ночью на жизни ресниц
Огонь твоей любви от размытия и пудирования
Я смотрю на тебя, о
Потому что ужин свечей
Сердце любитель грусти.
Есть вселенная с его грустью
Что вы делаете
