о том,что любовь никогда не исчезает бесследно
Η νύχτα και τ’αστέρια παίρνουνε φωτιά
μα εμένα η ψυχούλα μου κρυώνει
σηκώνεται μια δίνη στον ορίζοντα
θα είναι της αγάπης μας η σκόνη
Το πρώτο πρώτο γέλιο σου να’ρχότανε
στα χείλη μου για λίγο να γελούσε
εκείνη η στιγμή που σ’ ερωτεύτηκα
στο σώμα μου για πάντα θα διαρκούσε
Η αγάπη που πάει
πως σκορπίζει, πως σπάει
πως τελειώνουν δυό άνθρωποι μόνοι;
Δεν μπορεί όλα αυτά
που μετράμε αγκαλιά
σε μια ώρα να γίνονται σκόνη
Η αγάπη που πάει
πως σκορπίζει, πως σπάει
δεν μπορεί, δεν μπορεί
κάτι μένει
Με ότι μένει λοιπόν
πάνω στο παρελθόν
σ’αγαπώ, σ’αγαπώ
κολλημένη, κολλημένη
Θα πάρει ο αέρας τα κομμάτια μας
τους δυο μας θα σκορπίσει ως το φεγγάρι
θα λιώσει το φεγγάρι από τη θλίψη μας
κι ενά κενό τη θέση του θα πάρει
Η αγάπη που πάει
πως σκορπίζει, πως σπάει
πως τελειώνουν δυό άνθρωποι &
that love will never disappear completely
Η νύχτα και τ'αστέρια παίρνουνε φωτιά
μα εμένα η ψυχούλα μου κρυώνει
σηκώνεται μια δίνη στον ορίζοντα
θα είναι της αγάπης μας η σκόνη
Το πρώτο πρώτο γέλιο σου να'ρχότανε
στα χείλη μου για λίγο να γελούσε
εκείνη η στιγμή που σ 'ερωτεύτηκα
στο σώμα μου για πάντα θα διαρκούσε
Η αγάπη που πάει
πως σκορπίζει, πως σπάει
πως τελειώνουν δυό άνθρωποι μόνοι;
Δεν μπορεί όλα αυτά
που μετράμε αγκαλιά
σε μια ώρα να γίνονται σκόνη
Η αγάπη που πάει
πως σκορπίζει, πως σπάει
δεν μπορεί, δεν μπορεί
κάτι μένει
Με ότι μένει λοιπόν
πάνω στο παρελθόν
σ'αγαπώ, σ'αγαπώ
κολλημένη, κολλημένη
Θα πάρει ο αέρας τα κομμάτια μας
τους δυο μας θα σκορπίσει ως το φεγγάρι
θα λιώσει το φεγγάρι από τη θλίψη μας
κι ενά κενό τη θέση του θα πάρει
Η αγάπη που πάει
πως σκορπίζει, πως σπάει
πως τελειώνουν δυό άνθρωποι &
