Մայրամուտ իջավ, պատեց սար ու ձոր,
Սակայն չդադարեց կռիվն ահավոր,
Բացվեց արշալույս` անհույս սգալով,
Գետաշենն ընկավ հայդուկի փառքով:
Մի ասուպ սահեց, գնաց երկնակամարով,
Հավքեր եկան-անցան` լուռ արտասվելով,
Ավաղ ԹԱԹՈՒԼն էր ընկել կռվում քաջարի,
Մի լուր տարե՛ք, հավքե՛ր, մորը հայդուկի:
Էրգրի սուրբ կարոտով կամավոր դարձար,
Վասն հայրենյաց դու նահատակվեցար,
Ավաղ վերքերիդ համար չեղավ դեղ-դարման,
Թող լույս իջնի շիրմիդ ԹԱԹՈՒԼ ԿՐՊԵՅԱՆ:
Գետաշենն էլ ձեզ հետ ընկավ քաջարի,
Բախտը գետաշենցուն զարկեց ժեռ քարին,
Թէ՛ տուն, թէ՛ գերեզման մնացին գերի,
Մարեց վառվող մոմը վրան խաչքարի:
Դաշնակցութեան մարտիկ[2], ազգի քաջ զինուոր,
Մահուանդ լուրը բուժեց սրտեր բյուրաւոր,
Ձեր թափած արեան կանչը թող ապրի հաւերժ,
Ամեն հայի սրտում թող ծնի վրէժ:
The sun went down, it covered the mountains and the valleys,
But the fight did not stop terribly,
The dawn opened with mourning in despair,
Getashen fell to the glory of Hayduk.
A meteor slipped, went through the sky,
Gatherings came and went, crying silently,
Alas, TATUL had fallen bravely in battle,
Do not take the news, gatherings, to the mother of Hayduk.
You became a volunteer with the holy longing of Ergri,
You were martyred for the homeland,
Alas, there was no cure for your wounds,
Let the light of TATUL KRPEYAN come to light.
Getashen fell bravely with you,
Luck hit the people of Getashen on the hot stone,
Both the house and the tomb were taken captive,
The burning candle on the khachkar went out.
Dashnaktsutyun fighter [2], brave soldier of the nation,
The news of his death healed many hearts,
May the call of your shed blood live forever,
Let revenge be born in the heart of every Armenian.
