Κλεισμένη κι απόψε η πόρτα σου αγάπη
Κλεισμένα τα χείλη που στάζαν δροσιά
Κι εκείνα τα μάτια που τα 'σκιαζαν δάση
Χάθηκαν το βράδυ σαν τα πουλιά
Σαββάτο απόγιομα κλέψαν το λιόγερμα
Και θάψαν τ' αύριο βαριά στη γη
Σαββάτο απόγιομα κλέψαν την άνοιξη
Κι έκλεισαν τον πρώτο φυλακή
Ντυμένοσ κι απόψε ο ήλιοσ στα μαύρα
Και γέμισε νύχτα και δάκρυ τη γη
Κι εκείνα τα χέρια που παίζαν στην αύρα
Τύλιξαν κουβάρι τη χαραυγή
Σαββάτο απόγιομα κλέψαν το λιόγερμα
Και θάψαν τ' αύριο βαριά στη γη
Σαββάτο απόγιομα κλέψαν την άνοιξη
Κι έκλεισαν τον πρώτο φυλακή
Твоя дверь сегодня тоже закрыта, любимая.
Закрытые губы, с которых капала роса
И те глаза, что были затенены лесами
Они исчезли ночью, как птицы.
Субботняя апогиома, они украли лиогерму
И завтра тяжело закопают в землю
Субботняя апойома, украденная весной
И первого посадили в тюрьму
Солнце сегодня одето в черное
И ночь и слезы наполнили землю
И те руки, что играли на ветру
Они запутались в клубок на рассвете
Субботняя апогиома, они украли лиогерму
И завтра тяжело закопают в землю
Субботняя апойома, украденная весной
И первого посадили в тюрьму
