აქ გაზაფხული გვიან მოდის, წვიმები მღლიან,
ბავშვობის ხანად აიჩემეს სიზმრებმა ბინად.
ვეღარ ვიხსენებ იმ გოგონას, სახელს უცნაურს,
მე, რომ მიყვარდა, იქ წარსულში, საოცრად წინათ.
ახლა რა ხდება ჩემს ქუჩაზე, ნეტავ თენდება?
ალბათ ქვაფენილს მოფენია,წითელი ვარდი.
ალბათ ის ლოთიც თხლად ჩაცმული, ვამვლელებს ლოცავს,
და არ აშინებს არეული შეშლილი მარტი.
მის: 2 ჯერ
როდისმე გულითკიდევ მოგისმენ,
საყვედურსაც მოგითმენ, სიმღერასაც მოგიმღერ!
და მოდი დღეს არ მოგიხდი ბოდიშს მე,
და ამ ლამაზ მოტივზე მოვალ როდისმე.
2
აქაურ ხეებს არც ჩურჩული არ შეუძლიათ,
არც ეს ბუჩქები ინახავენ პირვანდელ კოცნას.
გულის სიღრმეში მეშინია, რომ უცაბედად,
არ გათენდება და ერთ დილით, მზე არ ამოვა.
ახლა რა ხდება ჩემს ქუჩაზე, ნეტავ თენდე&#
Здесь весна приходит поздно, дожди исчезли,
Как детство, мечты были в квартире.
Я больше не могу вспомнить эту девушку, имя странного
Я любил тебя, там в прошлом, удивительно раньше.
Что происходит на моей улице, вам это понравится?
Возможно, это пещера, красная роза.
Возможно, он тонкий, одетый в тонкую, он молился за голоса,
И не напугал грязный марш.
Адрес: 2 раза
Всякий раз, когда ты меня слышишь, ты меня услышь,
Вы будете вынесены выговор, вы будете петь песню!
И приходи сегодня, ты не извинишься за меня,
И я приду к этому прекрасному мотиву.
2
Деревья здесь даже не могут шептать,
Эти кустарники не сохраняют свои оригинальные поцелуи.
В глубине сердца я боюсь, что внезапно,
Это не проснется, и однажды утром солнце не выйдет.
Теперь, что происходит на моей улице, вы хотели бы, чтобы Tende &#
