Ой, ты дубе зеляненькі, голле твое росно
Ты й козача й молодзенькі, слоўцы твое ласны.
Слоўцы твое ласкові, ды чортавая думка.
Як я цебе ой да не любіла, гула як голубка
Гула, гула голубочка, полецела ў поле
Села-ўпала на яворы, горе ж у мене горьк…
Горе ў мене, горе, шчэ й утопілпб ой да головоньку да ў сінее морэ
Як жэ мене головонькі з мора не вімаці
Зкім любілас ой да разлучылас, мушу забуваці.
Мушу забуваці, з кім не зналась ой ды повенчалась мушу прівікаці.
Oh, you're green oak, your holle is rich
You and the Cossack and the young, your words are good.
Your words are tender, but damn thought.
Oh, how I didn't love you, it sounded like a dove
A buzz, a buzz of a dove, flew into the field
The village fell on the maple, but my grief is bitter…
Woe to me, woe, sorrow and drowning oh to the head to the blue sea
As for me, the puzzles from the sea do not take
Oh, my dear lover, oh my divorce, I have to forget.
I have to forget who I did not know who to go to, and to have a hangover.