Den dag kjem aldri at eg deg gløymer,
for om eg søver, eg om deg drøymer.
Kva natt og dag er du like nær,
men best eg ser deg når mørkt det er.
Du leikar kringom meg der eg vankar.
Eg høyrer deg når mitt hjarta bankar.
Du støtt meg fylgjer på ferdi mi,
som skuggen gjeng etter soli si.
Når vinden lint uti lauvet ruslar,
eg trur d’er du som gjeng der og tuslar,
når somt der borte eg ser seg snu,
eg kvekk og trur det må vera du.
I kvar som gjeng og som rid og køyrer,
d’er deg eg ser, deg i alt eg høyrer,
i song og fløyte - og felelåt,
men endå best i min eigen gråt.
Poem by Aasmund Olavsson Vinje to a traditional Norwegian folk tune.
Ден даг kjem aldri на например град gløymer ,
для ом например Sover , например ом град drøymer .
КВА Natt ог даг э дю как НАРЭ ,
мужчины лучше например сер град Nar mørkt опр э .
Du leikar kringom Мэг дер например vankar .
Например høyrer град Nar рукавицей hjarta bankar .
Du Стотт Мэг fylgjer på Ферди миль ,
сом skuggen gjeng Эттер Soli си .
Nar Vinden что-нибудь вкусненькое ИМП lauvet ruslar ,
например trur d' э дю сом gjeng дер ог tuslar ,
Nar somt дер Борте например сер сегм SNU ,
например kvekk ог trur опр мА вера дю .
Я квар сом gjeng ог сом избавиться ог køyrer ,
d' э град например сер , град я альт например høyrer ,
я песня ог fløyte - автогол felelåt ,
мужской Энда лучшее, что я мин собственных Grat .
Стихотворение Aasmund Olavsson Vinje к традиционной норвежской народной мелодии.
