Kerran minä katsoin syvemmälle
Syvemmälle maailman syvyyksiin
Kuin syvinkään rotko voi etsijän pudottaa
Siellä pimeys tiivistyi
Energia muodostui symboliksi
Mustaksi kristalliksi
Joka hehkui kirkkaampaakin kirkkaampaa valoa
Mikä on ylhäällä niin on myös alhaalla
Aikakausien ideat kiertävät kehää
Kiertävät kehää kehän sisässä
Me kaikki olemme osa suurta suunnitelmaa
Kerran astuin sisään temppeliin
Jonkan ulkopuolla lehdet putosivat kellertävinä maahan
Mutta kun astiat vaihtoivat veden toisiinsa
Huomasin että kiertokin on vain harhaa
Ja polariteetit sulautuvat keskipisteeseensä
Ja lehdet todella tippuivat
Kaikki ympärillä ja sisälläni kuoli
Ja vanhat temppelit murskaantuivat
Miljooniksi pieniksi säteileviksi palasiksi
Joista liekehtien nousi uusi ja täydellinen itse
Однажды я посмотрел глубже
Глубже в глубины мира
Как самое глубокое ущелье может уронить искателя
Там сгущается тьма
Энергия стала символом
К черному кристаллу
Который светился даже ярче, чем яркий свет
То, что вверху, тоже внизу
Идеи эпох вращаются по периметру
Обводя периметр внутри периметра
Мы все являемся частью большого плана
Я однажды вошел в храм
Снаружи которого листья опадали на землю желтоватыми
Но когда суда обменивали воду друг на друга
Я заметил, что даже цикл это просто иллюзия
И полярности сливаются в их центре
И листья действительно упали
Все вокруг и внутри меня умерли
И старые храмы были разрушены
На миллионы маленьких сияющих кусочков
Из которых пламя поднялось к новой и совершенной самости
