Вийшла дівчина, вийшла єдина, яко з ружі квіт,
Ой стала, стала і заплакала, змінил ся єй світ.
Oczka zapłakała, rączki załamała, zmienił się jej świat.
— А што ж ти так плачеш, а што ж так нарікаш, дівчино моя?
— Як я не мам плакать, як не мам нарікать? Не буду твоя.
Jakże nie mam płakać, jak nie mam żałować, nie będe Twoja.
— Ой будеш, будеш, ой будеш, будеш, даст то милий Бог,
Люде мі тя раят і родичі кажут, а сам судит Бог.Ludzie mi cię rają, rodzice oddają, a sam sądzi Bóg
Вышла девушка , вышла единственная , яко с розы апр ,
Ой стала , стала и заплакала , изменили ся ей мир .
Oczka zapłakała , rączki załamała , zmienił się jej świat .
- А што ты так плачешь, а што же так нарикаш , девушка моя ?
- Как я не мам плакать , как мам упрекать ? Не буду твоя .
Jakże nie mam płakać , jak nie mam żałować , nie będe Twoja .
- Ой будешь , будешь , ой будешь , будешь , даст то милый Бог ,
Люди мы тя раят и родственники кажут , а сам судит Бог.Ludzie mi cię rają , rodzice oddają , a sam sądzi Bóg
