Па-над белым пухам вішняў,
Быццам сіні аганёк,
Б'ецца,ўецца шпаркі,лёгкі
Сінякрылы матылёк.
Навакол усё паветра
Ў струнах сонца залатых,-
Ён дрыжачымі крыламі
Звоніць ледзьве чутна ў іх.
І ліецца хваляй песня,-
Ціхі,ясны гімн вясне.
Ці не сэрца напявае,
Навявае яго мне?
Ці не вецер гэта звонкі
Ў тонкіх елках шапаціць?
Або мо сухі, высокі
Ля ракі чарот шуміць?
Не паняць таго ніколі,
Не разведаць,не спазнаць:
Не даюць мне думаць зыкі,
Што ляцяць,дрыжаць,звіняць.
Песня рвецца і ліецца
На раздольны,вольны свет.
Але хто яго пачуе?
Можа,толькі сам паэт.
Pa - over white puham vіshnyaў ,
Bytstsam sіnі aganёk ,
B'etstsa , ўetstsa shparkі , lёgkі
Sіnyakryly matylёk .
Navakol truncated Pavetra
¡The strings Sontz Salat -
Yong dryzhachymі krylamі
Zvonіts ledzve chutna ¢ ix .
² lіetstsa boast themselves in song -
Tsіhі , clear gіmn Viasna .
Tsі not napyavae of the Heart ,
Navyavae Iago me ?
Tsі not vetser geta zvonkі
¡The tonkіh elkah shapatsіts ?
Abo mo suhі , vysokі
To rakі Charot shumіts ?
Not panyats nіkolі Tago ,
Not razvedats not spaznats :
Not dayuts me dumats zykі ,
INTO lyatsyats , dryzhats , zvіnyats .
Song rvetstsa i lіetstsa
On Razdolnaya free light.
Ale hto Iago Pachuev ?
Mozha , tolkі himself Paet.
