Ήταν Σάββατο, φθινόπωρο φυσούσε
Η φυγή νωπή ακόμα με πονούσε
Στον ορίζοντα της πόλης αδιέξοδα στενά
Και μια στάση για να πάω… πουθενά
Τι με ήθελε να είμαι μακριά σου
Ποια στηρίγματα κρατούσαν όνειρά σου
Η απάντηση μπροστά μου, σ’ ενός δρόμου τα σκαλιά
Που αναπάντεχα σας είδα αγκαλιά
Τι ζητάς απ’ τη ζωή μου
Και χτυπάς χαράματα
Το ταξίδι σου… μαζί μου
Μου χρωστούσε τραύματα
Μια εικόνα χίλιες λέξεις
Κόπηκε η ανάσα και οι σκέψεις
Έζησα τα θαύματα μαζί σου
Και το έζησα κι αυτό
Μια εικόνα χίλιες λέξεις
Φύγε και ποτέ μην επιστρέψεις
Είναι τ’ όνομά σου κι η μορφή σου
Ένα όνειρο κακό
Ήταν Σάββατο, η πόλη ξενυχτούσε
Μια παρέα μεθυσμένη τραγουδούσε
Τόσοι μόνοι κάποιον είχαν, μα για μένα εδώ κανείς
Και ευχήθηκα να ψάξεις, να με βρεις
Στα σκοτάδια της ζωής σου φώτα τέρμα
Έτσι λάμπει η αλήθεια μες στο ψέμα
Δεξιά σας η σκιά μου… κι η σπασμένη μου καρδιά
Κι ερωτήματα… σβηστά βεγγαλικά
It was Saturday, autumn was blowing
The escape fresh still hurt me
Dead ends on the city skyline
And a stop to go… nowhere
What wanted me to be away from you
What props held your dreams
The answer in front of me, on a street, the stairs
That I unexpectedly saw you hug
What do you want from my life?
And you hit sunrises
Your journey… with me
He owed me injuries
A picture speaks a thousand words
My breath and thoughts stopped
I lived the miracles with you
And I lived that too
A picture speaks a thousand words
Leave and never return
It's your name and your form
A bad dream
It was Saturday, the city was spending the night
A group of drunks were singing
So many people had someone, but for me no one here
And I wished you to look, to find me
In the darkness of your life, end lights
This is how the truth shines in the lie
To your right my shadow… and my broken heart
And questions… off sparklers
