Уладзімер Караткевіч
То не вецер раве - нарастае
I ламае галлё на дубах,
То асiлкi дубы змятаюць,
Каб да cонца расчысцiць шлях.
I пялёсткi гучаць трывожна,
Бо мiнуўся спеў забыцця.
Казкi новыя, казкi грозныя,
Небывалыя казкi жыцця.
Вецер мацнее!
Што такое ненавiсць у сэрцы,
Кроў, падкопы, Людзi – Багi
Перад простай iсцiнай смерцi
Перад вечнай сцюжай магiл.
I паўстаннi, паўстаннi бясконцыя
I замучаных кроў на раллi,
I, нарэшце, шчасце i сонца,
Што сышло на нашы палi
Вецер мацнее!
Вы, што мацi душу забылi,
Без яе пажадалi пражыць,
Што вы варты без гэтай магiлы,
Без калiны на роднай мяжы?
Без дубоў, што ў тумане млеюць,
Без расы на роднай траве?
Павяртайцеся! Вецер мацнее!
Мацi зноў праз стагоддзi заве!
Вецер мацнее!
Vladimir Korotkevitch
That is not the wind roars - growing
I break the firewood on the oaks,
The giant oaks sweep,
In order to contsa raschystsits way.
I petals sound alarming,
After all, he passed singing oblivion.
New Tales, fairy tales formidable,
Unprecedented tale life.
The wind grows stronger!
What is nenavists in the heart,
Blood, intrigues, Men - The Gods
Before the simple truth of death
Before the eternal chill graves.
I revolt, uprising endless
I tortured blood on arable land,
I, finally, happiness i the sun,
What it took our field
The wind grows stronger!
You, the mother soul forgotten
Without her wish to live,
What do you guard without this grave,
Without a snowball in their native borders?
Without oaks that thrilled in the fog,
Without dew on native grass?
Pavyartaytsesya! The wind grows stronger!
Mother calls again through the centuries!
The wind grows stronger!
