Текст песни Fisz - Bla Bla Bla

Fisz
Bla bla bla
Aha, nie rozmawiamy, nie rozmawiamy ze sobą wcale,
Każdy z nas kryje gdzieś w głębi smutki, smutki i żale... yhm
Nie rozmawiamy ze sobą, nie rozmawiamy wcale,
Każdy z nas kryje gdzieś w głębi smutki i żale.
Tak właśnie jest. Tylko dzień dobry, jak leci, w porządku, do jutra.
Takie bla bla bla, ukrywamy prawdę nie gadamy o niej wcale.
Łapię się na tym, że gdy rozmawiam z przyjaciółmi
To tak naprawdę nie mówimy o sobie,
Przelatujemy przez różne tematy,
Lecz nigdy o tym, co boli, każdy skrywać to w sobie woli.
Czasami nie mamy czasu by wysłuchać kogoś od początku do końca.
Jedno słowo może tak wiele pomóc, może działać cuda,
Przywrócić sens, wprowadzić na słuszną drogę, to się może udać.
Mam dwadzieścia dwa lata i ciągle nie mam prawa jazdy,
Lecz dzięki temu jeżdżę autobusami, tramwajami,
Ukochanym metrem, bo nie stać mnie na taxi,
Lecz są to dla mnie podróże ekscytujące,
Bo mogę podsłuchiwać rozmowy ludzi,
Które mogą być pouczające.
Wchodzą do metra, a raczej się pchają,
A ja nasłuchuję, o czym Ci ludzie ze sobą rozmawiają.
Jakieś młode panienki stoją naprzeciw mnie,
Myślę, że z lat szesnaście najwyżej mają.
Mówi jedna do drugiej "Tak się najebałam,
Że gdy wróciłam do domu nad kiblem godzinę sterczałam."
Obracam głowę.
Po drugiej stronie dwóch kolesi rozmawia ze sobą.
Jeden do drugiego mówi "Wczoraj tak się najebałem,
Że całą noc drogi do domu szukałem."
I takie prowadzi się rozmowy,
To standard, chleb powszedni,
Nie ważne czy rozmawiają
Kobiety, mężczyźni, bogaci czy biedni.
Starsi narzekają, powiadają jak ciężko na każdym kroku.
Zamykam oczy i słyszę te same schematy:
"Cześć, jak się czujesz, papa, trzymaj się."
Wszystko zmienia się w jedną wielką paplaninę
Dosłownie o niczym takie bla bla bla.
I tak sobie o tym rozmyślałem
I więc, gdy zacząłem z kimś rozmawiać
Pytam się czy coś go boli, czy chce o czymś pogadać,
A wtedy z ciężaru się wyzwoli,
A on na mnie wybałusza gały, pobladł cały,
Popukał się w głowę, więc ja pytam
Czy tak dobrze jest nic nie mówić wcale
I gromadzić w sobie wszystkie smutki i żale oijoj

A nie rozmawiamy, nie rozmawiamy ze sobą wcale oijoj
Kryjemy w sobie smutki, smutki i żale oijoj
A nie rozmawiamy, nie rozmawiamy ze sobą wcale oijoj
Kryjemy w sobie smutki, smutki i żale.

A słucham często, co do powiedzenia mają nowi mikrofonowi wyjadacze.
Rozczarowuję się bardzo szybko nad tym, więc ubolewam,
Że tak wielu do gadania za mikrofonem, że słowa rzucone na wiatr
Gdzieś ulatują, ulatują gdzieś ponad dach, unoszone lekko, bo są teki puste,
Zaśmiecają dobre bity, które mogą być naprawdę tłuste.
Włączam kasetę i słyszę mniej więcej coś takiego:
"Najebałem się" później jeszcze kilka razy rzucił kurwa,
A dalej było coś o blantach i znowu kilka razy kurwa,
Ja z tego nic nie rozumiem, w tym nie ma nic tak
Naprawdę, co w Tobie się kryje.
Wszyscy zgrywają twardzieli, ja w to nie wierzę,
Bo wiem, że w każ

Fisz
Бла бла бла
О, мы не говорим, не разговаривать друг с другом на всех,
Каждый из нас прячется где-то в глубине печали, печали и обиды ... YHM
Мы не говорим, не говорить вообще,
Каждый из нас скрыт где-то в глубине печали и сожалений.
Так что, это. Только доброе утро, как дела, хорошо, завтра.
Такое бла-бла-бла, не скрывают правду мы говорим об этом вообще.
Я ловлю себя на том, что, когда я говорю с друзьями
Это на самом деле не говорить о себе,
Отказы по различным темам,
Но никогда о том, что болит, каждая шкура сама по себе будет.
Иногда у нас нет времени, чтобы слушать кого-то от начала до конца.
Одно слово может помочь вам так много, может творить чудеса,
Восстановить смысл ввести правильный путь, он может пойти.
Мне двадцать два года и до сих пор не имеют водительских прав,
Но благодаря ездить автобусы, трамваи,
Возлюбленный метро, ​​потому что я не могу позволить себе такси,
Но это интересно для меня, чтобы путешествовать,
Потому что я могу подслушать люди говорят,
Какой может быть поучительным.
Они идут к метро, ​​а толкать,
И я слушаю за то, что эти люди говорят друг с другом.
Некоторые молодые девушки, стоя передо мной,
Я думаю, что большинство из шестнадцати есть.
Один говорит другому: «Это najebałam,
То, когда я вернулся домой в час торчал над птенцом ".
Я поворачиваю голову.
Через двое парней разговаривают друг с другом.
Один говорит другому «Вчера так najebałem,
Это всю ночь я искал пути домой ".
И это приводит к разговорам,
Этот стандарт, хлеб,
Независимо от того, если вы говорите
Женщины, мужчины, богатые и бедные.
Пожилые люди жалуются, как трудно они говорят на каждом шагу.
Я закрываю глаза, и я слышу одни и те же закономерности:
«Привет, как ты, папа, держись.»
Все меняется один большой болтовню
Буквально ничего такого бла-бла-бла.
И поэтому я думал об этом
И вот, когда я начал говорить с кем-то
Я спрашиваю его, если что-то болит, если он хочет поговорить о чем-то,
Тогда вес спускового крючка,
И он wybałusza глазных яблок на меня, все бледном,
Он постучал голову, так что я прошу
Разве это хорошо, чтобы сказать, вообще ничего
И я собрать все горести и обиды oijoj

И не говори, не разговаривать друг с другом на всех oijoj
Шкуры печали, печали и сожаления oijoj
И не говори, не разговаривать друг с другом на всех oijoj
Шкуры печаль, печаль и сожаления.

И часто я слушаю то, что они должны сказать новые микрофонные-таймеры.
Разочаруйте очень быстро на это, так что я сожалею,
Это так много, чтобы говорить за микрофоном, слова выброшены на ветер
Где-то улетает, улетает куда-то над крышей, слегка приподнимаются, они пустые портфолио,
Помет хорошие биты, которые могут быть очень жирной.
Я перехожу на ленте и услышать что-то вроде этого:
«Najebałem вверх» несколько раз позже выбросила шлюху,
А потом что-то о blantach и снова несколько раз шлюхи,
Я это не понимаю, что это не имеет никакого отношения к так
Действительно, то, что скрыто в вас.
Мы все притворяемся, крутые парни, я не верю,
Потому что я знаю, что в каждом номере и