Όταν μεθάει το φεγγάρι
Στου ουρανού την αγκαλιά
Φταίει το κόκκινο σου στόμα
Φταίνε τα μαύρα σου μαλλιά
Κι όταν τρικλίζει το φεγγάρι
Μεσ' στα σοκάκια του ουρανού
Φταίει η φλόγα τησ ματιάσ σου
Που μου πυρπόλησε το νου
Για όσα γίνονται στον κόσμο αιτία είσαι εσύ
Που 'σαι με το 'να πόδι στ' άστρα
Και τα δυο στην κόλαση
Για όσα γίνονται στον κόσμο αιτία είσαι εσύ
Που 'σαι με το 'να πόδι στ' άστρα
Και τα δυο στην κόλαση
Όταν πλαγιάζει το φεγγάρι
Και δεν μπορεί να κοιμηθεί
Φταίει το σώμα σου που κόβει
Όπωσ τ' ολόγυμνο σπαθί
Κι όταν ανάβει το φεγγάρι
Από του ήλιου τη βροχή
Φταίνε τα λόγια τα πικρά σου
Που μου ματώσαν την ψυχή
Για όσα γίνονται στον κόσμο αιτία είσαι εσύ
Που 'σαι με το 'να πόδι στ' άστρα
Και τα δυο στην κόλαση
Για όσα γίνονται στον κόσμο αιτία είσαι εσύ
Που 'σαι με το 'να πόδι στ' άστρα
Και τα δυο στην κόλαση
Когда луна напивается
В объятиях небес
Это твой красный рот
Это вина твоих черных волос
И когда луна колеблется
В переулках небес
Виноват пламя твоего взгляда
Это поразило меня
Вы причина того, что происходит в мире
Где ты стоишь ногами по звездам?
Оба к черту
Вы причина того, что происходит в мире
Где ты стоишь ногами по звездам?
Оба к черту
Когда луна наклоняется
И он не может спать
Это ваше тело виновато в порезах
Как обнаженный меч
И когда светит луна
От солнца до дождя
Виноваты твои горькие слова
Что они кровоточили мою душу
Вы причина того, что происходит в мире
Где ты стоишь ногами по звездам?
Оба к черту
Вы причина того, что происходит в мире
Где ты стоишь ногами по звездам?
Оба к черту
