Ήταν πέντε ήταν έξι έγινε επτά
Το παράπονο με πήρε κι έκλαψα πικρά
Έκλαψα για τη ζωή μου και για το γραφτό
Το ρολόϊ μου δείχνει οχτώ
Διάβασα τα γεγονότα και την κοσμική
Για ποδόσφαιρο για φόνουσ και πολιτική
Στην ασία φασαρίεσ πείνα κι ερημιά
Το ρολόϊ μου δείχνει εννιά
Μια γειτόνισσα απλώνει ρούχα καθαρά
Πλένει με μια νέα σκόνη κι είν' αστραφτερά
Με τραγούδια για τη φτώχεια και την ξενιτιά
Ρετιρέ παίρνω στην κηφισιά
Τα λουλούδια δεν μυρίζουν είναι πλαστικά
Ένα φίλο και μια αγάπη είχα μια φορά
Τώρα βρέχει κάποιοσ τρέχει δεν μπορώ να δώ
Το ρολόϊ σταμάτησε εδώ
Было пять, было шесть, стало семь.
Жалоба взяла меня и я горько заплакала
Я плакал за свою жизнь и за сюжет
Мои часы показывают восемь
Я читаю факты и светское
За футбол, за убийства и политику
В Азии свирепствуют голод и запустение
Мои часы показывают девять
Соседка разкладывает чистую одежду
Он моется новым порошком и блестит.
С песнями о бедности и странностях
Я получу пентхаус в пещере
Цветы не пахнут, они пластиковые.
Когда-то у меня был друг и любовь
Сейчас идет дождь, кто-то бежит, я не вижу
Часы остановились здесь
