Η νύχτα είναι δρόμος για να περπατάς,
είναι μια πόρτα που ανοίγεις και το σκας.
Στο παραμύθι σου με τέτοιο τρόπο να ζεις,
με θέλεις όμως δε θα το παραδεχτείς.
Η νύχτα είναι κατηφόρα που κυλάς,
με μάυρες πινελιές της όλα τα χαλάς.
Κυλάει στο αίμα σου κι είναι δυστυχώς
αυτός ο άλλος ο κρυφός σου εαυτός...
Αυτός ο άλλος ο κρυφός ο εαυτός σου
την ευτυχία μας δεν χώρεσε.
Ο ανεξέλεγκτος τρελός εγωισμός σου
ό,τι δεν μπόρεσα το μπόρεσε.
Μου 'βαλε "χ" και με εξόρισε από τον ουρανό σου
αυτός ο άλλος ο κρυφός ο εαυτός σου...
Η νύχτα είναι το σεντόνι που κρατάς
για να μην φαίνονται αυτά που αγαπάς.
Μα το πρωί στο πρώτο φως που θα φανεί
θα δεις πως έχεις το σημάδι μου βαθύ.
Η νύχτα είναι ένα έργο μοναξιάς
που συμμετέχεις για να μη με συναντάς.
Και σκηνοθέτης ο αόρατος εχθρός
αυτός ο άλλος ο κρυφός σου εαυτός...
Night is the way to walk,
is a door that you can open.
In your fairytale way of living,
you want me but you won't admit it.
Night is a downhill roll,
with black strokes of all the mess.
It runs in your blood and it's unfortunately
this other your secret self ...
That other secret yourself
our happiness did not go away.
Your uncontrollable crazy selfishness
what I could not do it.
Get me an "x" and get me out of your sky
this other secret yourself ...
Night is the sheet you hold
so that you don't see what you love.
But in the morning in the first light that will appear
you will see you have my mark deep.
Night is a work of solitude
that you're involved in not meeting me.
And director the invisible enemy
this other your secret self ...
