Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει
Σαν αμάξι γέρικο στην ανηφοριά
Kάθ' απομεσήμερο στο κρυφό μασ στέκι
Πίσω απ' το μαγέρικο του δεληβοριά
Όλα μοιάζαν ουρανόσ
Και ψωμί σπιτίσιο
Όλα μοιάζαν ουρανόσ
Και γλυκό γλυκό ψωμί
Γνώριζεσ τα βήματα ξέκρινα τουσ ήχουσ
Και μπογιέσ 'τοιμάζαμε με σβηστή φωνή
Τισ βραδυέσ συνθήματα γράφαμε στουσ τοίχουσ
Πέφταμε και κράζαμε "κάτω οι γερμανοί"
Κι όλα ήταν ουρανόσ
Και ψωμί σπιτίσιο
Κι όλα ήταν ουρανόσ
Και γλυκό ψωμί
Τάχα τι να ζήλεψαν στα χλωμά σου μάτια
Που 'γιωμαν τ' απόβραδο γλύκα πρωινή
Κι ήρθαν και βασίλεψαν τα βαθιά σου μάτια
Κάποιο σαββατόβραδο στην καισαριανή
Κι όλα γίναν κεραυνόσ
Πελαγίσια αρμύρα
Κι όλα γίναν κεραυνόσ
Και πικρό πικρό ψωμί
Σου 'δινα τα χρώματα μου 'δινεσ τουσ τόνουσ
Και φωτιέσ ανάβαμε με σβηστή φωνή
Κάθε απομεσήμερο τρέχαμε στουσ δρόμουσ
Τρέχαμε και γράφαμε "έξω οι γερμανοί"
День, казалось, стоял
Как машина старше в гору
День в скрытой маске
За магом Деливории
Все выглядело как небо
И домашний хлеб
Все выглядело как небо
И сладкий сладкий хлеб
Знайте шаги, чтобы быть звуком звука
И мы устали от голоса отключения
Тисимы ночей, которые мы написали в стене
Мы упали и держали "вниз по немцам"
И все было небо
И домашний хлеб
И все было небо
И сладкий хлеб
Что завидую в твоих бледных глазах
Этот соман утренней сладости утра
И они пришли и царили твои глубокие глаза
Субботний вечер на кесареваре
И все стало молнией
Пелагик
И все стало молнией
И горький горький хлеб
Ты делаешь мои цвета сами
И мы зажигаемся от закрытого голоса
Каждый день мы бегали по дороге
Мы побежали и написали "из немцев"
