Στίχοι:
Κυριάκος Ντούμος
Μουσική:
Γιώργος Παπαδόπουλος 1. Γιώργος Παπαδόπουλος
Η μνήμη χαρακώνει το φακό
που τράβηξε το χώρο και το χρόνο.
Στο σώμα ξανατρέχει το νερό
που κύλησε στη λήθη και στον πόνο.
Και βγαίνεις απ’ τη θάλασσα γυμνή
ν’ αγγίξεις ό,τι έχεις ξαναγγίξει,
να σμίξουνε ξανά οι ουρανοί
εκεί που χαμογέλαγε η θλίψη.
Άσε να δω στο σώμα σου
τα μυστικά σημάδια,
που καίγανε το σώμα μου
δυο χρόνια και δυο βράδια.
Η μνήμη χαρακώνει τον καιρό
που μοίραζε ποτήρια και τασάκια.
Ο πόθος ξεκλειδώνει το θυμό
που έσκιζε κλειστά τα ραβασάκια.
Και βγαίνεις απ’ τη θάλασσα γυμνή
να βάλεις το στεγνό το φόρεμά σου,
το κόκκινο που μ’ άρεσε πολύ
ολόιδιο σαν τον άγριο έρωτά σου.
Текст песни:
Кыриакос манекен
Музыка:
Гиоргос Пападопулос 1. Гиоргос Пападопулос
Память несет объектив
это потянуло пространство и время.
В тело снова вода
Rylized на забвение и боль.
И вы выходите на море ню
коснуться того, что вы перезапишите,
Чтобы снова дрочить небес
где печаль улыбалась.
Позвольте увидеть в вашем теле
Секретные знаки,
это сжег мое тело
Два года и две ночи.
Память заботится о погоде
который служил очкам и стежкам.
Желание открывает гнев
Это присоединилось к рельсам закрытыми.
И вы выходите на море ню
Чтобы положить ваше сухое платье,
красный, который любил много
Высоко, когда ваша дикая любовь.
