У вёсачцы адной, пад Валожынам недзе
Жыла-была бабуля, побач зь ёй жылі суседзі.
Сьвіней та гадавала і гнала самапляс,
Але цыгане цераз вёску праязджалі неяк раз.
Ніхто не заўважыў, апомніліся потым,
Як у гвалце гэтым сьвіней пакралі ўпотай.
Заява ў міліцыю — гэта проста жарты.
Участковы ў калгасе — чалавек няўпарты.
Колькі не бяжы — усё роўна не дагоніш,
Ногі пазьбіваеш, рукі ўсе зломіш!
Дзядок бабулі вырашыў і ўзяўся сам за справу:
Адкапаў кулямёт з вайны, схаваўся ў канаву.
Выпіў самагону, выйшаў на трапу вайны:
«Хавайцеся па норах, абібокі і вары!».
А цыгане былі побач, у суседнім лесе.
Смажылі шашлык, п’яныя сьпявалі песьні.
Дастаўшы кулямёт, ён стрэліў па злачынцах:
«Не зьбярог сьвіней, дык паздымаю джынсы!».
Колькі не бяжы — усё роўна не дагоніш,
Ногі пазьбіваеш, рукі ўсе зломіш!
In a village alone, near Valozhyn somewhere
There was a grandmother, neighbors lived next to her.
Pigs and reared and drove the dance,
But the gypsies passed through the village once.
No one noticed, came to their senses later,
As in this violence the pigs were stolen secretly.
The statement to the police is just a joke.
A precinct officer in a collective farm is a stubborn person.
No matter how much you run, you still can't catch up,
You break your legs, you break all your arms!
Grandmother's grandfather decided and set to work himself:
He dug up a machine gun from the war and hid in a ditch.
He drank moonshine, went out on the ladder of war:
"Hide in burrows, sides and boils!".
And the gypsies were nearby, in the nearby forest.
Roasted kebabs, drunks sang songs.
Taking out a machine gun, he fired at the criminals:
"Don't save the pigs, so I'll take off my jeans!"
No matter how much you run, you still can't catch up,
You break your legs, you break all your arms!
