Текст песни IQ48 - Schawanaje Serca

Лета, сьпёка, сквар, і з тарфянікаў дым.
Летам сьвятаў багата, адно за адным,
І яшчэ, у дадатак, адразу за тым,
Але мне не сьвяткуецца, блін.

Сьвеціць тварам у твар мне горад-герой,
Але ёсьць яшчэ іншы, але ёсьць яшчэ той:
Занядбаны, забыты, зацюканы брат -
Горад прыцемкаў, горад-вар'ят.

Ён адкрые на хвілю свой скрыўлены твар,
Тады, калі восень і дрэваў пажар
Ужо дагарэў, і калі да зімы
Вымылі неба дажджы.

Гэтак чыста і пуста на пляцы цэнтральным,
А за ім памірае квартал за кварталам.
Горад Менск памірае нязграбна, нягожа,
І гары яно гарам, і памерці ня можа.

Вось жа прыйдзе зіма і нашэпча замовы,
Не суцішыцца боль на перыяд зімовы.
Зацярушаны сьнегам засьне стары горад
Без адвэнту, Калядаў і Новага году.

Мінск ідзе ў сьвяточны запой тымчасова,
Мне па горла стаіць, мне ўжо дастаткова,
Але кліча і цягне мяне за сабой ён.
Што ты робіш са мной, мой горад-герой?!

Цвік заб'е сакавік на зімовыя смуткі,
Аўтазак адвязе "адмарозкаў" на суткі.
Зарунее трава ва ўсіх накірунках,
Закрасуе вясна ў зялёных карунках.

Так захочацца жыць, і прарэжуцца крылы,
Дворнікі вызваляць горад ад пылу,
Мінск бутафорскім алмазам зазьзяе на сцэне,
Менск назаўжды ў ягоным схаваецца ценю.

Мастакі на памяць Менску занатуюць прыкметы,
Сэрца Менску ўсім у сэрцы захавае паэта,
Жыхары павылазяць з пракураных нораў
Спраджваць вуліц адлегласьць, выкрочваць прастору.

Тут прасторы хапае, ды паветра няшмат,
І дыхае цяжка горад-вар'ят,
Але б'ецца і грукае сэрца ягонае,
Надзейна схаванае: на белым - чырвонае.

Summer, heat, scorching, and peat smoke.
Summer holidays abound, one after another,
And yet, in addition, immediately after
But I’m not celebrating, damn it.

The city-hero shines face to face with me,
But there is another, but there is another:
Abandoned, forgotten, fucked up brother -
A city of twilight, a city of madmen.

He will open his crooked face for a moment,
Then when autumn and the trees fire
Already burned out, and when to winter
The rains washed away the sky.

So clean and empty in the central square,
And behind him dies quarter after quarter.
The city of Minsk is dying awkwardly, awkwardly,
And the mountains are mountains, and cannot die.

Here comes winter and whispers orders,
The pain does not subside for the winter.
The old city will fall asleep covered with snow
Without Advent, Christmas and New Year.

Minsk goes on a holiday binge temporarily,
I'm up to my throat, I've had enough,
But he calls and pulls me along.
What are you doing to me, my city-hero ?!

The nail will kill March for winter sorrows,
The paddy wagon will take away "thugs" for a day.
The grass will sink in all directions,
Spring in green lace will adorn.

So you want to live, and the wings are cut,
The janitors free the city from dust,
Minsk shines on the stage with a fake diamond,
Minsk will be hidden in its shadow forever.

Artists write down signs in memory of Minsk,
The heart of Minsk will keep the poet in everyone's heart,
Residents will get out of smoky habits
Spread the distance to the streets, step out the space.

There is enough space here, but a little air,
And the crazy city is breathing hard,
But his heart beats and beats,
Securely hidden: on white - red.